Н. С. Жубаназарова психол.ғ. к., доцент м а
жүктеу/скачать 148,28 Kb.
|
5 Психодиагностика
| жалпы қабілеттер (заңдылықтарды анықтауға қабілеттілік интеллектінің жалпы деңгейі);
модальдық жалпы қабілеттер (вербалдық интеллект, нумерикалық интеллект (есептеуге мүмкіндік беретін), кеңістіктік интеллект, техникалық практикалық интел-лект); арнайы қабілеттер (белгілі бір арнайы іс-әрекет түрлерін жеңіл және жемісті игеруге жағдай жасайды: музыкалық қабілеттер, техникалық қабілеттер, әртістік, педагогикалық қабілеттер); жеке-дара қабілеттер (психикалық танымдық қызметтердің даму деңгейі: жад, ес, зейін, қабылдау, ойлау, елестету). Адамның танымдық үрдістерінің жиынтығын интеллект анықтайды. Интеллект – ол саналы әрекет ету, өнімді ойлауға, өмірлік жағдайларды жақсы шеше алуға жоғары қабілеттілік (Векслер), яғни интеллект адамның қоршаған ортаға бейімделе алу қабілеті ретінде қарастырылады. Алғашында Спирмен (1904 ж.) мынадай пастулаттар құрастырды: интеллект адамның басқадай тұлғалық сипаттарына тәуелді емес; интеллект өзінің құрылымына интеллектуалдық емес сапаларды қоспайды (қызығушылықтар, жетістікке жету түрткілері, үрейлену және т.б.). интеллект ақыл-ой қуатының жалпы факторы ретінде танылады. Спирмен кез-келген интеллектуалдық іс-әрекеттің жемісі жалпы факторға, жалпы қабілеттерге тәуелді екендігін көрсетті. Осылайша, ол интеллектінің басты факторын (G факторы) және арнайы қабілеттердің көрсеткіші болып табылатын S факторын бөліп көрсетті. Спирменнің пікірі бойынша, әрбір адам белгілі бір жалпы интеллектуалдық деңгейімен сипатталады. жүктеу/скачать 148,28 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|