Альфред Маршалл (1842-1924) мен
Артур Пигу (1877-1959) болды.
Бұл бағыт негізінде экономикалық теория шектеулі ресурстарды тиімді
пайдалану ғылымы ретінде қарастырылады. Маршаллдың басты
назарында тұтынушылар мен өндірушілер өздерінің әл-ауқаттылық
дәрежелерін қалайша арттыратындығы туралы мәселелерді талдау
жағдайы тұрды. Оның ойынша, әл-ауқаттылықты максималдау тек
еркін бәсекелестік жағдайында ғана болуы мүмкін және осы тұрғыда
ғана нарық тепе-теңдікке келе алады.
Неоклассиктердің жасаған негізгі талдау құралдары, бүгінде
әлемдік экономикалық ғылымның «алтын қорына» жатады. Ол талдау
құралдары шекті талдау, сұраныс икемділігі, нарықтардың өзара
тәуелділігі, уақыт факторын ескеру арқылы қысқа және ұзақ мерзімдер
арасындағы айырмашылықты көрсету, фирма теориясындағы өндіріс
ауқымы тиімділігін талдау, т.б. болып табылады. Неоклассиктердің
еркін бәсекелестікті жақтауы және мемлекеттің рөлін бағаламауы (ол
тек
«түнгі күзетші» қызметін атқарады) тұрғысынан экономикалық
теория ХХ ғасырдың соңына дейін бірнеше онжылдықтар бойы
микроэкономикалық талдау шеңберінде дамып келді.
МАРЖИНАЛИЗМ. Маржинализм теориясы арқылы экономикалық
теорияның микроэкономикалық негіздері әрі қарай дами түсті. Бұл
