СӨЙЛЕУ АКТІСІ - қоғамда
қалыптасқан сейлеу принциптері
мен ережелеріне сай, белгілі бір
мақсатта ж үзе ге асырылатын
сейлеу әрекеті; С.а.-нің негізгі
белгілері: әдейі және белгілі
м а қса тта айты луы . С .а .-н ің
қатары «дискурс» деп аталады.
З е р тте уш іл е р С .а .-н ің адам
емірінде алатын орнын саралай
келе былай дейді: «Сейлеу -
адамдардың арасы ндағы іс -
әрекеттің бір түрі» (Гегель). С.а.-
не байланысты мәселелерге
В.Гумбольдт, Ш.Балли, С.Кар-
цевский, Э.Бенвенист, М.Бахтин
т.б., ездерінің лйнгвистикалық
түжырымдамаларында тоқтал-
ған. Бірақ С.а.-нің толық және
14— 750
дамытылған теориясы, Л.Витген-
штейннің тіл мен емірдің езара
байланысы туралы идеяларының .
әсерімен, тек лингвистикалық
философия шеңберінде жасал-
ған. С.а. теориясының негізін
ағылшын философы Д ж .Остин
қалаған. С.а.-не қатысатындар:
сейлеуші жэне адресат (тыңдау-
шы), бүлардың әрқайсысының
белгілі әлеуметтік релі (қызметі)
болады. С.а. қүралына: қоршаған
орта және ә ң гім е н ің арқауы
болатын болмыстың белігі де
кіреді. Остиннің айтуынша, С.а.
жүзеге асу үшін қажет болатын-
дар: барлы ғы на да т ү с ін ік т і
ды бы старды ш ы ғару, тіл д ің
грам м атикасы на сай келетін
сейлем қүрау, сейлемнің мағы-
насы мен орынды айтылуын
(б о л м ы спе н
байланы сты )
қа д а ға л а у, сейлем ді б ел гіл і
мақсатта айту (иллокутивтілік),
осылардың нәтижесінде керекті
іс -ә р е к е т к е (с а л д а р ға ) қол
ж е т кіз у , я ғн и ты ңдауш ы ны ң
санасына не ж үріс-түры сы на
ықпал ету.
С .а .-н ің мы надай н е г із гі
т ү р л е р і бар: хабарлау С.а.
(репрезентативтер), мыс.: «Адам
ке л іп т ү р » , б үй р ы қты С.а.
(директива), мыс.: «Шығыңыз»,
міндеттемелікС.а. (комиссивтер),
мыс.: «уақытында келуге уәде
беремін», бекіту С.а. (оператив-
тер), мыс.: қызметке тағайындау,