З. Фрейд бірінші рет бейсаналық (санадан тыс) бөлігін ажырата отырып, адам санасының құрылымын жасады. Ол невроздарды зерттей отырып, сана саласынан шығып қалған эмоцияларды тапты және оларды түпкі сана (подсознание) деп атады. З. Фрейд негізінен патологиялық жағдайларды қарастырғандықтан, оның теориясын жан-жақты ету адам мүмкіндіктерін шектеуге әкеліп соқтырды.
Бес сезім мүшелері арқылы ақпарат сыртқа әлемнен түпкі санаға (подсознание) түседі де (кейде саналы түрде, кейде санадан тыс), психикалық-эмоциялық реңге ие болады.
К.Г. Юнг сананың төменгі, жеке тұлғалық деңгейінен басқа жоғары деңгейінің (жоғарғы сана) бар екеніне назар аудара отырып, бейсаналық ұғымын кеңейтті. Ол сонымен қатар жоғары деңгейде әсерленудің терапевтік әсері бар екендігін және адамды ізгілендіре түседі, оған шығармашылық шабыт, қуат беретінін дәлелдеді.
Ақпараттың сезім мүшелері арылы дұрыс қабылдануын қадағалаудың маңызы зор.
“Кір киім” туралы
Балалардың сыртқы ақпараттарды дұрыс қабылдауға үйрету керек.
