10
жазылған сәттен-ақ қолданысқа түсіп, далалық сипаттағы шағын
сахналарда қойыла бастады.
Қай ұлттың болсын, қазіргі кемелденген драматургиясы бүгінгі
күйінде өмірге келе қоймағаны белгілі. Қазақ драматургиясы да бүгінгі
жеткен биігіне сан қилы қиындықтар арқылы келді. Мұнда, ең
алдымен, ауызға ілінері – Б. Серкебаевтың«Жер дауы» (1912), «Қызыл
бұзау» (1913), «Бақсы» (
1914), «Әйел теңдігі» (1915), «Ғазиза»
(1915),Көлбай Тоғысовтың «Надандық құрбаны» (1915), Алматы
уезінің начальнигі А.И. Лихановтың «Манап» драмасы (1913).
«Надандық құрбаны» қазақтың ескілікті надандық заңының ішкі
сыр- сипатын әшкерелеп, халықты өнер-білімге шақыру міндетін –
ислам дінінің кертартпалық қырын ашу, халықтың озық ойына өре
салып, сана-сезімін улап келген дүмше дін иелерінің ұнамсыз іс-
әрекетін сынау, әшкерелеуді басты проблема етіп қойған ағартушылық
бағыттағы шығарма болды.
ХХ ғасыр басында әдебиеттің құлашын кеңге жайып, өркендеуіне
қазақ баспасөзінің дамуы ең басты қозғаушы күш болғанын атап
өтуіміз керек. «Айқап», «Қазақ», «Қазақстан», «Ешім даласы» сияқты
баспасөз беттерінде әдебиетіміздің ірілі-ұсақты өкілдері өз
шығармаларын жариялап отырды. Бұл басылымдар өз кезегінде жаңа
шығармаларға сын айтып, бағыт берді.
А.Байтұрсыновтың «Қазақтың бас ақыны», «Әдебиетімізге көз
салу», «Роман не нәрсе?», «Білім жарысы», Ә.Бөкейхановтың «Сын»,
«Қара Қыпшақ Қобыланды», «Қалқаман - Мамыр», М.Дулатовтың
«Абай», «Манап драмасы», «Надандық құрбаны», С.Торайғыровтың
«Қазақ тіліндегі өлең кітаптары жайынан», «Өлең мен айтушылар»,
Р.Марсековтың «Әдебиет жайынан» тәрізді әдеби-танымдық
мақалалары мен сын-рецензиялары осы басылымдарда жарық көрді.
Қорыта айтқанда, ХХ ғасырдың бас кезінде қазақ жазба әдебиеті
мейлінше өркен жайып, биік жетістіктерге қол жеткізді. Осы кезеңде
идеялық-көркемдік ізденістер кеңінен дамып, қазақ әдебиеті жанрлық
тұрғыдан байи түсті.
Достарыңызбен бөлісу: