145
ауыртпашылықтар мен түрлі қырғын апаттарды халқымыз санасында сақтап келді ғой.
Оны жазушылар мен көптеген зергер ойшылдар өз шығармаларына арқау етті. Біздің
санамыз әрдайым еркіндік аңсаған сана болды ғой. Ол қалай да еркіндікке жетуге
ұмтылды және жетті де. Оған айқын айғақ ретінде таяуда ғана кейінгі ұрпаққа таныс бола
бастаған Шәкәрім, Мағжан, Ахмет, Жүсіпбек, тағы басқаларының есімдері мен ұзақ
жылдар бойы торға қамалған ой сезімдері.
Бірақ қарағым-ай қазіргі кезеңде санамыздың өзі бірте-бірте "қасіреттің" құшағына кіріп
бара жатқан жоқ па?
Достарыңызбен бөлісу: 
