Нормативті-құқықтық акт: түсінігі және түрлері Нормативті-құқықтық акт құқықтың негізгі нысаны ретінде «жазулы» құқық елдерінде пайдаланылады. Оның өзіне тән негізгі сипатымен белгіленеді, яғни ол бір жағынан, заң нормаларының қайнар көзі болып табылады, ал екінші жағынан, құқықтық актылардың түрлеріне жатады. Сонымен, нормативті-құқықтық акт:
а) заң нормаларын ұстайды;
б) арнайы жазбаша акт-құжат болып саналады;
в) мемлекеттің ерекше шығармашылық әрекеттерінің нәтижесі.
Нормативті-құқықтық акт өкілеттік заңдар тәртібінде не болмаса референдум атрқылы қабылдануы мүмкін, бірақ әр уақытта мемлекеттің еркін көрсетуі қажеттілік.
Нормативті-құқықтық актыны оның жоғарыдағы көрсетілген белгілерін есептей отырып заңды нормаларды бойына сіңірген және белгілі процедуралық нысанды қабылданатын арнайы жазба акт-құжат ретінде білуіміз керек:
а) мемлекеттің міндетті органдарымен;
б) өкілетті заңдар тәртібінде;
в) референдум тәртібіндегі.
Нормативті-құқықтық актілерді басқа құқықтық актілердің түрлерінен айыра білу қажет - жекелеген заңды актыларден, ең маңыздысы - құқықты қолдану актісінен. Оларды біріктіретін жалпы заң табиғаты, әрқайсысының мемлекеттік - билік ұйғарымдары бар, бірақ қолдану актысында бұл ұйғарымдар жекеленген, нақтылық (субъектілерге және мазмұндарына байланысты) сипатта болады.
Нормативті-құқықтық актылардың негізгі мақсаттары - құқық нысандары басқа басқадағыдай - құқықтық ақпаратты сақтап жөнді жағдайда қажетті жерлерге жеткізеді. Бұл жағынан нормативті - құқықтық актлар өте қолайлы жетілген құқық нысаны - мемлекет және «жәй» субъектілер үшін. Мемлекет сол артқылы оперативті түрде құқықтық реттейді, қоғамның құқықтық қажеттілігіне көңіл аударады, барлық қоғамдық процесстерді басқару жұмысына координация жасайды.
