Игілігіміз үшін болатын азаптар Құдай неге қиындыққа жол береді?

Сол кезде қайғының шешемнің өлімімен аяқталмайтынын тіпті болжай алмадым. Менің өмірімде бірінен соң бірі келесі төрт жылымды тұтас қиыншылыққа айналдырған оқиғалар болды. Бірақ қазір артқа қарағанда, мен шынайы түрде: «Құдай мені бірнеше дүркін және көп бейнеде тазалағанын білемін», – деп айта аламын. Құдай маған көп нәрсені ашты. Ол маған көп нәрсені үйретіп, мені күштірек, ақылдырақ және жақсырақ етті. Ол бәрін игілікке айналдырды.

Қазір мен Құдайдың жүрегімді қалай жұмсартып, санамды жаңартып, қиналып, азап шегіп жүргендерге жаным ашуға үйреткенін көремін. Мен бұл тәжірибені дүниенің ешбір жақсылығына айырбастамас едім. Басқалардың көзінше талқандаушы болған нәрсе мен үшін қалыптастырушы болды. Өмірдегі барлық қайғылы жағдайларды қарғыс деп атауға асықпаңыз. Оларда жарылқаулар жасырынған. Бізге осыны есте ұстау қажет.

Мұның мағынасы барлық жағдайдың мақсаты мен себептерін түсіндім деген сөз емес. Біз үшін Оның алдына барғанша кейбір нәрселер құпия болып қала береді. Бұдан науқас ауру болуын доғармайды. Бірақ менде Құдай әрекет етіп жатыр дегенді түсіну маған ашулануға, торығып қасарысуға жол бермеді. Мен мынандай ойды ұстануға тырыстым: «Бұл ауруды мен көтеремін, сөйтіп Құдайға бұдан да жақын боламын. Бұл уайымдардан ең жақсыларды аламын. Мен ашуланбаймын, қайта қуанамын!»

Егер біз өкпеміз қара қазандай болып, күйреу және жүректегі аурумен өмір сүрсек, жеңісті көру мүмкіндігі болмайды. Егер біз айналадағылар салған жараны ұмытсақ, онда біз өзгере аламыз және Құдай бізді көргісі келетіндей бола аламыз.