Күнәдан сақтану Пендені күнәдан сақтаған ең негізгі нәрсе – Алладан қорқу. Алланың жазасынан,
азабынан сақтану.
Алла Тағала былай дейді: «
(Уа, мүміндер!) Алла елшісінің өздеріңді шақырғанын һәм сендер үшін дұға еткенін, бір-біріңді шақырғанмен һәм бір-бірің үшін дұға еткенмен тең көрмеңдер. Оны бір-біріңді шақырғандай шақырмаңдар, оған бір- біріңе үн қатқандай үн қатпаңдар. Араларыңнан бірін-бірі қалқалап, (пайғамбар құзырынан) ұрланып шығып кететіндерді Алла, әлбетте, біледі. Олай болса, Алла елшісінің бұйрығына қайшы келгендер бастарына (берекелерін кетіретін) бір бәленің немесе жан төзгісіз ауыр азаптың келуінен қорықсын ».
439
439
«Нұр» сүресі, 63.
Пайғамбарымыз (с.а.с.) өлім алдында жатқан бір жас жігітті көргелі кірген еді. Одан:
«Өзіңді қалай сезініп жатырсың?» – деп сұрады. Жігіт: «Уа, Алланың Елшісі, Алладан
үмітім бар, бірақ жасаған күнәларымнан қорқып жатырмын!» – деді. Пайғамбарымыз
(с.а.с.): «
Егер кісінің көңілінде сол екі сезім болса, онда Алла Тағала оны тілегіне жеткізеді және қорыққан нәрсесінен сақтайды »,
– деп айтты.
Уахаб ибн Уард (рахматуллаһи аләйһи) айтады: «Иса (а.с.): «Пейішті сүю және
тозақтан қорқу бәлелерге шыдауға мүмкіншілік береді, пендені бұл дүниенің бейбас
құмарынан және жамандықтарынан аулақтатады», – деп айтты».
Хасан Басридің (рахматуллаһи аләйһи) риуаят еткені бойынша, «Сендерден бұрын
өткендердің арасында күнәні өте үлкен көргендіктен шағыл тастай көп алтынын садақа
қылса да құтыла алмай қалудан қорыққандар бар болды», – деп айтылады.
Пайғамбарымыз (с.а.с.) бір күні сахабаларға: «
Мен білгенді білсеңдер, аз күліп, көп жылап, Алланың азабының ауырлығынан, жазасының қаттылығынан қорқып тауларға шығып оған жалбарар едіңдер. Ешбірлерің құтылып, құтыла алмастарыңды білмейсіңдер »,
– деген.
Бәкир ибн Абдулла әл-Музини (рахматуллаһи аләйһи): «Қуана-қуана күнә жасаған
кісі жылап-сыздап тозаққа кіреді», – деп айтқан.
Пайғамбарымыз (с.а.с.): «
Пенде Алланың азабы туралы толық білсе, тозақтан қорқу сезімі еш көңілінен шықпас еді »,
– деген.
Бұхари мен Мүслимнің риуаяты бойынша, «
