Искакова Ж. М., Симбаева С. О

54 
 
                              
Өшіп
-
жанған бір отты көріп алдан,
 
                              
Жүруші еді кеудемде толып арман...
 
                              
Сол арманды әй
-
шәйсіз қуып шығып,
 
                              
Көкірегіме “көк базар” қонып алған, 
-
  
деп  уақыт  шындығын  айтады.  Сол  сияқты  Н.Оразалин: 
“Артық 
айтсам, айыптама, кеш күнім, Көлеңкедей ұзарып кеп өсті мұң. 
Өсті қайғы... Өсті уайым... Өсті шер... Мәңгіліктің мылқау үнін 
естідім” 
десе,  А.Бақтыгереева: 
“Жағдайың  қалай,  Жайығым, 
Көбейіп  тұр
-
ау,  уайымың”
,-
деп  заман  ауыртпалығын,  халықтың 
көкейіндегі  бір  үміт  пен  бір  күдіктің  бар  екенін  аңдатады. 
Тәуелсіздікпен  бірге  ілесе  келген  кейбір  келеңсіздіктерді 
аңғартады,  содан  сақтандырады.  Сондықтан  да  ақындар 
тәуелсіздіктің 
шынайылығын, 
беріктігін 
аңсайды. 
Қазақ 
поэзиясында  өзінің  дара  қолтаңбасымен
 
із  қалдырған  ақын 
Ф.Оңғарсынованың  азаматтық  үні,  өткір  мінезді  өлеңдері  де 
тәуелсіздік  жылдарындағы  поэзияға  жаңа  бір  леп  әкелді.  Ақын 
К.Ахметова: 
“Мен Алладан сұраймын мінәжат қып, Заман бізге 
жасамай,  сірә,  жаттық.  Бұл  далама,  ұлтыма,  ұрпағыма,
 
Шын 
мәнінде келгей деп шын Азаттық!”
 
десе, О.Тұржанова: 
“Қыран 
қанат  ел  болдық  бөктері  кең,  Күннен  ұшып  жаныма  от  келіп 
ең.  Тілек  тілеп  жұртына  Дала  жатыр,  Көз  жазып  қалмаңдар 
деп  Көк  бөріден”,
-
деп  Тәңірлік  дінге  табынған,  Көк  бөріні  кие 
еткен көне заманды еске салады. 
 
Қазақстанның  тәуелсіз  мемлекет  болып  танылуы  әр  түрлі 
тарихи  кезеңдерде  тағдыр  тәлкегімен  шет  жұрттарға  қоныс 
аударып  кеткен  қандастарымыз  үшін  мәні  зор  қуаныш  болды. 
Тарыдай  шашырап  кеткен  бауырлар  енді  атамекендеріне  орала 
бастады.  Қытайдан  өткен  ғасырдың  60-жылдары  Қазақстанға 
өткен ақын Жәркен Бөдешұлы: 
                           Келе жатыр бауырлар, 
                           Ата жұртын сағынған  немесе: 
                           Бір шаңырақ астында түгенделді деген сол, 
                           Азаттықтың ақ таңын түгел көрді деген сол
  
деп, шаттанса, монғолиялық ақын Имашхан Байбатырұлы: 
                           
Аңсағаны қазақтың Егемендік! 
                           Жанса бағы Алласы елегендік. 

55 
 
                           Өмір бойғы арманың орындалды, 
                           Өмір бойғы азап пен сорың қалды,
 -  
деп ақжарыла жыр төгеді.  
     Еліміз тәуелсіздік алған жылдардан бастап, күн тәртібіне өткір 
қойылған  мәселелердің  бірі  -  мемлекеттік  тіл  тағдыры  болды. 
Әрине,  ұзақ  жылдар  бойы  орыс  тілі  үстемдік  еткен  қоғамда  ана 
тілі  бірден  салтанат  құрып  кетті  деуге  болмайды.  Қазақ  тілі 
мемлекеттік  тіл  ретінде  барлық  негізгі  құжаттарда  айқын 
белгіленіп,  Тіл  туралы  Заңда,  Мемлекеттік  бағдарламада, 
Қазақстан 
Республикасының 
Конституциясында 
нақты 
негізделгеннен кейін де, қоғамдық қарым-қатынас құралы болып 
кете қойған жоқ. Сол тұста ақын, қайраткер К.Салықов: 

жүктеу/скачать 0,89 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: