Ендеше
у
-дың алдына
ұ,
ү
әріптерін салудың еш қисыны жоқ”.
Сонда ғалымның ойынша, дүдәмал естілген ы мен ұ дыбысы
ы
болып таңбалануы тиіс.
Бірақ сөз басында
уақыт
сөзін
ұуақыт,
уақ
сөзін
ұуақ
деп
айтылатынын ескерткен.
“ы” әрпі жазылу-жазылмауы естілуінше: естілсе жазылады,
естілмесе жазылмайды. Мәселен:
лыпа,
леп,
лепес,
лап қойды,
лаулап жанды, лоқы, лықылдап, Ленін, Лепсі
деген сөздердің ал-
дында келген “л” тап-таза “ы”-сыз естіліп тұр. Оған “ы”
жазудың керегі жоқ.
“Ылай,
ылайық,
ылаж,
ылау,
ілім,
ілік,
ылғи”
деген сөздерде “л” алдында “ы” анық естіліп тұр». Ал
күмәнданатын жердің тексеру әдісі өлең өлшеуі болады деген.
Ғалым
һ
әрпін қазақ тілінде бар дыбыстың таңбасы деген:
«Шаршағанда
–
уһ,
жақтырмағанда
түһ,
өкінгенде –
аһ
және
әһ,
үһлеу, үһлеген, аһламақ
дейміз».
Қолданылатын
реті аз
болса да,
тілде бар дыбыс болған соң, жоқтығы сезіледі дейді.
Ал
Достарыңызбен бөлісу: 
