Кіріспе Негізгі бөлім Этиологиясы мен патогенезі Аурудың клиникалық көрінісі
жүктеу/скачать 464,34 Kb.
|
Алмаш Жұлдыз срс
- Бұл бет үшін навигация:
- Бехтерев ауруы
- Этиологиясы мен патогенезі
- Қорытынды. Пайдаланылған әдебиеттер: “Ішкі ағза ауруларының пропедевтикасы” Б. Н. Айтбембет, Алматы-2007 ж “Ішкі аурулар” Қ.А. Жаманқұлов Астана-Ақтөбе 2009 ж
- “Патологиялық анатомия” Ж. Б.Ахметов. Алматы -2009 ж
|
Тақырыбы: Бехтерев ауруы Жоспары.
Бехтерев ауруы Анкилозирлеуші спондилоартрит (Ankylosing Spondylitis, қазақша -Штрюмпелля-Бехтерева-Мари ауруы) немесе Бехтерев ауруы — буындардың созылмалы жүйелі ауру. Буындардың ,соның ішінде омыртқа бағанасы буындарының созылмалы жүйелі қабынуын айтады. Осыған байланысты омыртқа бағанасы өз әрекетін жоғалтып белгілі бір қалыпта, қимылсыз бекіп қалады. Бұл науқас жастарда, көбінесе ер адамдарда болады. Этиологиясы мен патогенезі Klebsiella кейбір штаммдары және энтеробактерияның басқа түрлері Бехтерев ауруы дамуына әсер етеді. Патогенездің басты факторы – тұқымқуалаушылық. Оның маркері — HLA-B27 гистосәйкестік антигені болып табылады. Бехтерев ауруы өмірдің екінші онжылдықтың аяғы мен үшінші онжылдықтың басында басталады. Қазіргі кезде жасөспірім жаста да кездеседі. Балалық шақта немесе жасөспірім кезде ауру переифериялық буын зақымдалуымен және дене температурасының жоғарлауымен сипатталады. Осы аурудың шығуында ішек және зәр жолдарының инфекцияларына зор көңіл бөлінеді. Бұл аурудың дамуында тұқым қуалау белгілерінің орны бөлек, аурулардың 90 пайызынан көбінде HLA В27 антигендері табылған, аурудың жақын тумаларының 3 пайызы осы ауруға шалдығатыны анықталған. Бехтерев ауруының (Анкилозирлеуші спондилоартрит) белгілері: омыртқадағы ауырсыну, ол көбінесе түнде күшейеді; омыртқа қозғалуының шектелуі; омыртқаның деформациясы (көбінесе кеуде кифозының ұлғаюы мен бел лордозының тегістелуі) Патологиялық анатомиясы Патологиялық процесс синовиальды қабықтардың пролиферативті қабынуынан басталады, қабыну сіңбелері лимфоциттерден және макрофагтардан тұрады. Қысқа мерзімнен кейін осы жерде әуелі фиброзды, кейін сүйекті анкилоз дамиды. Буын қабында, синовиальді қабықтарда, басқа да жұмсақ ұлпаларда алдымен шеміршектену процесі жүреді. Осы типтегі өзгерістер омыртқааралық шеміршекте, фирбозды шеңберде, жалғамаларда дамиды. Бехтерев ауруында буыннан тыс жерлерде өзгерістер болады. Аурулардың 25 пайызында жіті ирит, иридоциклит,кератит және коньюнктивит, ал 2-8 пайызында аортит байқалады. Бехтерев ауруыны клиникасы —Омыртқа зақымдалуы – Бехтерев ауруының негізгі белгісі. Ауырсыну сол немесе басқа бөлікте байқалады, көбінесе бел-сегізкөз бөлігінде. Кейін омыртқа қозғалуының шектелуі болады: тізесін бүкпей қол саусақтарымен жерге тигізе алмайды, кеуде клеткасының тыныс алу экскурсиясы төмендейді. —Аурудың бастапқы кезеңінде көрінуі омыртқаның байлам аппаратының зақымдалуына негізделеді. Бел-сегізкөз аймағында ауырсынуға шағымданады. Ауырсыну қозғалыстан кейін күшейеді. Объективті арқа бұлшықетінің ауырсынуы мен қатаюы болады. Аурудың прогрессирлену і кезінде ауырсыну синдромы күшейеді және шекарасы ұлғаяды. Осы кезде омыртқаның доға тәрізді қисаюы байқалады. Ары қарай омыртқа аралық буынның анкилозирленуі болады. —Аурудың перифериялық формасыныңда ірі буындардың зақымдалуымен бірге манифестирленеді. Сонымен қатар Бехтерев ауруының буыннан тыс көріністер байқалады. Ириттер мен иридоциклиттердің дамуы тән. Жүрек-тамыр жүйе жағынан аортит, аортальды клапанның жетіспеушілігі, перикардит және ритмның әртүрлі бұзылыстары көрінеді. Және же бүйрек амилоидозы дамуы мүмкін. Бехтерев ауруы формалары: Клиникалық көрінісі Диагностика Буындардың анкилозын аурудың екінші кезеңінде рентгенограмма арқылы ғана анықтауға болады. Аурудың бірінші кезеңінде МРТ арқылы анықтайды, бірақ оны сирек жүргізеді. Салыстырмалы диагностика. Омыртқаның дегенеративті ауруы — остеохондроз, спондилез. Айырмашылығы: тыныштық, ұйқы кезінде ауырсыну күшейеді; көбінесе жас ер адамдар аурады; қанда ЭТЖ жоғарлайды. Ревматоидты артрит – буынның симметриялы зақымдалуы, ревматоидты түйіншек, қан сарысуында ревматоидты фактор анықталады. —Бехтерев ауруы кезінде пайдалы: Жүзу; Регулярлы гимнастика, баяу жаттығулар– «тянучки»; Массаж Шынығу процедураларын дозирленген және жүйелі түрде жүргізу —Бехтерев ауруы кезінде зияны: Спорттың травматикалық түрімен, жүгіру, секіру, жылдам қозғалыс; Суықта көп жүру; Физиопроцедура мен массажты өршу кезінде жүргізуге; Иммуностимуляторлармен емдеу (өршуіне әкеледі) Емі Ем ауырсыну синдром мен қабынуды төмендетуге негізделген. Ол үшін қолданады: ›Стероидты емес қабынуға қарсы препараттар (диклофенак, индометацин, сульфосалазин) ›Глюкокортикоидтар ›Иммунодепрессанттар (ауыр жағдайда) ›Қазіргі кезде ІНФ-а (ФНО-α – фактор некроза опухолей) блокатор препаратын кең қолданады. Бұларды организм табиғи белок ретінде қабылдайды, сол «биологиялық заттар» деп аталады. Бұл препараттар қабыну процесінің дамуына кедергі жасайды. Бехтерев ауруы кезіндегі гимнастика. Физикалық белсенділік – дұрыс емнің негізгі шарты. Сондықтан әрбір науқасқа гимнастиканы үйретеміз. Қозғалыстың бұзылуын бағалағаннан кейін жаттықтығулар индивидуальды алынады. Жаттығуды күнделікті орындау керек, ал ауырсыну пайда болса онда гимнастика сызбасын өзгертеміз. Жаттығу арасында байлам мен бұлшықетте тығыз аз қозғалмалы бөліктердің формирленуімен бірге байлам аппаратының өзгерісі болады. Бұл жағдайда массаж тағайындаған дұрыс. Емдік дене шынықтырудың мақсаты Анкилоздардың прогрессирленуін азайту Деформацияны алдын алу Басталған деформацияны емдеу Әлсізденген бұлшықеттердің бұлшықет күшін ұлғайту Бұлшықет спазмын мен бұлшықет ауырсынуын азайту Өкпенің тыныс алу мүмкіндігін жақсарту Физикалық реабилитация жүйесінің 3 негізгі компоненті: 1) Омыртқа иілгіштігін ұлғайту үшін жаттығу: көп функциональды тренажердегі жаттығу; арнайы снарядтарды қолдану арқылы жаттығу; буын гимнастикасының жаттығу бөлімі (стрейтчинг). 2) Бұлшықеттерін қатайту үшін: Күш тренажердегі жаттығу;; Күш төзімділігін дамыту үшін жаттығу; 3) Жалпы дамытатын және профилактикалық жаттығу шығыс практикасы: йога, тай-цзи-цюань. Бехтерев-рефлексологиялық ( рефлекстер) туралы ғылым.Негізін салушы ғалым 600-ден астам ғылыми еңбегі бар 1890 жылдары Бехтеревтің ғылымға қосқан ең үлкен жаңалығы- ми жүйесі туралы морфологиялық зерттеуі болды. Ол ми жүйесі мен жұылының өткізгіштік жолдарын адамның кеңістікте тепе-тендік қаситетін сақтауы мен дұрыс бағдарлауының анатомия-физиология негізін және көру төмпешігінің (таламустың) қызметін ғылымға белгісіз болып келген ми жүйесінің құрылымдарын анықтады. Сондай-ақ адам мен жануарлардың байланыс-қозғалтқыш рефлексінің әдістемесін жасады. Бехтерев жас балалардың мінез-құлықтарындағы өзгерістер мен олардың жыныстық жетілу рекекшеліктерін зерттеді Ол алғаш рет асқынған маскүнемдікті гипнозбен емдеуді ұсынған. Қорытынды. Пайдаланылған әдебиеттер: “Ішкі ағза ауруларының пропедевтикасы” Б. Н. Айтбембет, Алматы-2007 ж “Ішкі аурулар” Қ.А. Жаманқұлов Астана-Ақтөбе 2009 ж “Патологиялық анатомия” Ж. Б.Ахметов. Алматы -2009 ж "Ж.Б.Ахметов,Патологиялық анатомия,1993 ж.,88 б., жүктеу/скачать 464,34 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|