Гуманистік психолог Карл Роджерс (1902-1987) бұл мәселелерді психотерапевт тұрғысынан қарастырды.Ол пациенттің үрей сезімін,олардың төмен бағалауын және өзіндік маңыздылықты,тұлғааралық қарым-қатынас үрдісінде пайда болатын қиындықтардың себептерін ашуға тырысты.Роджерске сәйкес,адам табиғатының негізін денсаулық пен конструктивті импульстері құрайды.Адам дүниеге келгенде жақсы, қоғамның тәртіпті мүшесі болуға дайын болады, бірақ даму барысында қоғам адамдарды «бұзады ».Ата-аналардан бастап әртүрлі маңызды фигуралар бізге сыйластық жағдайын ұсынады: мынаны істе,оны жасама,онда сен зердесіз боласың; деген сияқты.Осындай жағдайлар егер индивидте орын алса, өзін сәтсіз,жолы болмайтын деп қабылдайды, өзін төмен бағалап,үнемі үрей мен қайғыру болады.Мұндай интернализиондық жағдайлар жетістіктің қол жетпейтін стандарты болады.Роджерс бойынша,біздер басқа адамдарды толық қабылдап,жағымды қарым-қатынасты ұстану керек.Ата-ана ретінде өз баласының жағымсыз қылықтарына қарамастан оны жақсы көруі тиіс. Егер ол тәртіп бұзса,оны жазалау керек.Көбіне балаға оның маңыздылығы,қажеттілігі туралы сезімді білінбеуі кеерк.Эриксоннан кейінгі қазіргі тұлға теориялары ұқсастықтың маңыздылығын есекреді.Сьюзан Уитбурн және Лоурен Коннэлидің ойынша: «Ұқсастық бойынша индивидтің өзіндік бағалауын, әлеуметтік рөлдердің және сонымен қоса әлеуметтік жұмысы мен жанұя мүшелері,қоғам азаматтарының мінез-құлқы,мотиві,физикалық және когнитивтік тәсілдерге қатысты айырмашылықтары түсініледі.»Ерте ересектік жаста және одан әрі өмірінде ұқсастық статикалық болмайды.Кейбір ғалымдардың айтуынша,индивидтің қайғыруы мен тәжірибесі ұқсастықтағы аккодацияға ықпал етуі мүмкін,және бұл Пиаже атап көрсеткендей когнитивті дамуы үшін процестерге аналогиялық әсер етеді.Өз кезегінде,әрбір жас топтарындағы ересектерде 3 негізгі ұқсатық стилі болады: шындықтан бас тарта отырып, өзін өзгермейтін деп есептейтін адамдар.Олар ассимиляцияға жақын келеді;аккомодацияға жақын адамдар және жеке тәжірибесі ықпалымен өте үлкен өзгерістерге бейім келеді; жоғарғы деңгейдегі(уровновешенные) адамдар өз ұқсастықтарында жағымды және жағымсыз қайғыруларды көрсетуге бейім келеді.Соңғы аталған стил әлдеқайда таза болып келеді.
Т.В.Скинеревтің зерттеулері бойынша 6 типті бағалық-уақыттық «Мен» құрылымының түрлерін анықтады.
1. Үш мен құрылымы бір-бірімен байланыста және шындықтағы «меніне» сәкес келеді. Бұл адамның өзі туралы субьективті ұғымының қалыптасуы.
2.Мен құрылымы өткеніне қарағанда болашақтағыға жақын.Өткен өміріндегі меніне сын көзқараспен қарап бөтенсінеді. Қазіргі «мені» тұлғалық бағыт алуда.
3.Болашақтағы мен шындықтан алшақ. Үш кезеңдегі мен әртүрлі болады. Идеалды меніне болашақтағы мені сәйкестенеді.
4.идеалды мен шындықтағы, болашақтағы менде байланыссыз. Ол олардан Алшақтаған және тұлға дамуына қатысы жоқ..
5.Өткендегі мен қазіргісі бір-бірімен байланысты.Бұл типтегі адамдарда өздік бағалауы төмен болып келеді.
6.Қазіргі мені даму процесіне қатынаспайды.Ол өткендегі меніне алшақ және болашақтағыменде байланысы жоқ және идеалды менге сәйкес емес.
Достарыңызбен бөлісу: |