Індеттанулық деректер: Бұл дерт Қазақстанның Оңтүстік аудандарында кеңінен тарлаған. Авителлинозға негізінен 1 жастан асқан малшалдығады. Олардың арасынан өлім-жетім шығады. Тоқтылар мен сақа мал көктем мен күзде көп шалдығады. Ешкілер қойлармен салыстарғанда бұл таспа құртпен аз зақымданады.Авителлинозды таратуға қара құйрық себепші болатындығы анықталған.
Клиникалық белгілері:
Клиникалық белгілері 2 түрлі:
Субклиникалық түрі- ас қорытужүйесі бұзылады, малдың күйісқайыруы тоқтайды, нәжісі сұйылып,оған шырыш араласуы байқалады.Оларға қосымша авителлинаныңпісіп-жетілген бунақтары сыртқыортаға шығарылып отырады.
Жіті түрі- қой жайылмайды, отарғаілеспей қалады, су ішпейді,тәлтіректеп жүріп, басын, кеудесінтіреп ұзақ тұрады. Көзінің кілегейқабығы қанталап кетеді, көзқарашығы ұлғаяды, тісін қайрайды,бұлшық еттері дірілдейді, аурузардабы 6-24 сағатқа созылады, малөледі.
Емі: Емі. Құрамы альбендазолдан тұратын препараттар:альбен, альбендазол, альбендекс, альдекс т.б.
Кальций арсенаты малға марганец арсенаты мөлшеріндегідей беріледі.
Фенасол қойға 3-8г (0,1-0,2гр/кг) береді
Сақтандыру:
Сақтандыру: Қойдың және басқа күйістілердің аноцефалиатоздарын немесе ішек цистодоздарын алдын алу үшін негізгі дауа болып сақтық дегельминтазация, химиялық алдын алу және жалпы санитариялық шаралар болып саналады.
Жалпы санитариялық шаралар. Ішек цестодоздары жыл сайын тіркелетін шаруашылықтарда төлді енесінен айырып, бөлек баққан жөн. Мал дәнді дақылдар, жері жыртылған , екпе шөбі мол жерлерде жайылуы тиіс.