Сынықтарды талдаудың микромеханикалық тәсілі (құрылымдық) композиттің беріктік сипаттамаларын оның құрамдас бөліктерінің сипаттамаларымен байланыстырады. Мұнда материалдың құрылымдық моделін құру, компоненттердегі кернеулерді (деформацияларды) анықтау және оларды шекті мәндермен салыстыру қажет. Қазіргі уақытта бұл әдісті енгізу қиынға соғатын соғады.
Феноменологиялық тәсіл
Феноменологиялық тәсілде біртекті емес композиция үздіксіз орта ретінде қарастырылады (біртекті анизотропты материал), оның математикалық моделі күш туралы эксперименттік мәліметтерді мүмкіндігінше ескереді. Анизотропты материалдар үшін феноменологиялық сыну (беріктік) критерийлерінің көптеген түрлері ұсынылған. Олардың ішінде ең танымал кернеу максималды кернеулер (деформациялар) критерийі және Хилл-Мизес, Цай-Ву, Чамис-Гофман сынақтары сияқты квадраттық көпмүшелік тестілер болып табылады.
Зерттелу тарихы
Э.К. Ашкинази, И.И. Голденблат және В.А. Копнов композиттердің беріктігінің жалпыланған тензор теориясын құруға алғашқы әрекеттерін жасады. Тензор көпмүшесі түріндегі беріктік беттерінің жалпы сипаттамасын 1966 жылы А.К. Мальмейстер және оны кеңінен дамытқан С.В. Цай және Е.М. Уу. Жоғарыда аталған барлық жарылыс критерийлері тензор-полиномдық тұжырымдаудың ерекше жағдайлары болып табылады, бұл ең икемді және шамадан тыс параметрлерді қамтымайды.
Қорытынды:
Қортындылай келе көп қабатты композиттер үшін құрылымдық-феноменологиялық модель жиі қолданылады. Феноменологиялық тәсіл бір бағытты моноқабаттың мінез-құлқын сипаттау үшін, ал құрылымдық тәсіл әртүрлі бағдарланған моноқабаттардан тұратын көп қабатты материалды қарастыру үшін қолданылады. Бұл композицияның кернеулері мен штамдарынан оның кез-келген қабаттарындағы кернеулер мен штамдарға өтуге мүмкіндік беретін қабатты орталар теориясын қажет етеді.
Пайдаланған әдебиеттер:
Ю.В. Скворцов «КОНСПЕКТ ЛЕКЦИЙ ПО ДИСЦИПЛИНЕМЕХАНИКА КОМПОЗИЦИОННЫХ МАТЕРИАЛОВ»
Кербер М. Л., Полимерные композиционные материалы. Структура. Свойства. Технологии. — СПб.: Профессия, 2008. — 560 с.
