104
«ِهجاتحيِامِيرتشيوِقوسلاِيفِاهعيبلِبهذيِ،ِةيبهذِةضيبِمويِلكِيفِهلِضيبتِةزوإِهيدلِيفيرِىتفِكانهِناك
ِةزولإاِتتاموًِائيشِدجيِملِاهحبذِامدنعِهنكلًِاينغِىتفِنوكيوِضيبلاِعيمجِجرخيلِةزولإاِحبذيِنأِررقِمويِيفو
يشِلكِرسخو »
ئشِلكِكدقفيِعمطلافًِاعامطِنكتِلاِ:دافتسملاِسردلا
Бір ауылдық жерде бір баланың күніне бір рет алтын жұмыртқа туатын қазы
болады. Ол соны күн сайын базарға апарып сатып, оған керек-жарағын алатын.
Бір күні балаға қазды сойып, ішіндегі жұмыртқаларды түгел алып, оны сатып,
аяқасты байып кету жөнінде ой келеді. Сөйтіп қазды сояды, ішінен ештеңе
шықпайды. Азға қанағат етпегеннен барынан құр қалған баланың тірлігінен
қанағатшыл болуды меңзеп тұр.
Араб ертегі дискурсынан араб халқының сөйлеу мінез-құлықтарындағы
ерекшеліктерге ар-ожданды жоғары қою, мақтауды сүю, біреуден өз іс-
әрекетіне баға күту, ұлттық сөйлеу әдебі бойынша қарым-қатынаста ашық және
жабық тақырыптардың болуы, көп сөйлемей, іспен дәлелдеу және еңбекқорлық
пен қанағатшылық, Алланың атын қосып сөйлеу, имандылық т.б. жатады.
Достарыңызбен бөлісу: