«Қашықтасың, туған жер - қалың елім,
Небір жүйрік болдырар жарау деген.
Шаршадым мен,
жанарым талды менің,
Шаңғыт жолға сарылып қарауменен.
Кері оралмәй жылдарым жәтыр әғып,
Қасіреттің жасына көз жуынар.
0,
Жаратқан, көп неткен ақымағың,
Құм
сықылды тез ысып, тез суынар.
* * *
Тамылжып бал тыныштық айналамнан,
Тылсым түнге құшағын жайған далам.
Мен
жатырмын ұйқысыз жапа-жалғыз,
Жанымды ой жарығы аймалаған.
Аққан жұлдыз құласа кейде егер,
Сенің нұрлы бейнең боп кеудеме енер.
Әлдеқайда
ғайыптан ынтызар ғып,
Өміріме бір ғажап сәуле берер.
* * *
Тіршілікте құрыштай бол төзімді,
Сан мәртебе алдаса да өзіңді.
Тағдырыңды
ешуақытта жазғырма,
Тіпті кейде болса әзәзіл азғырған.