аа ну », «
ар- рах ии му » және т.б.
2) Араб тілінде «әл» деген артикуль бар. Ол есім
сөздердің алдында келеді. Түбірлі сөздің «күн» не «ай»
әріптерінен басталуына қарай, «л» әрпі өзгеріп тұрады.
Транскрипцияда түбірлі сөз бен «әл» артиклі дефис
арқылы ажыратылғанмен, сөз тұтас оқылады. Мыса-
лы, «
әл -хамду », «
әд -дину », «
ат -тарииқу » және т.б.
3) Араб сөйлемдері, әсіресе Құран аяттары бір
деммен, сөздер арасын үзбей оқылады. Бұл жағдайда
сөз бен сөздің арасын көрсету үшін тағы да дефисті
қолдандық. Араб тілінің заңдылығы бойынша, алдыңғы
сөздің жалғауы мен келесі сөздің бірінші тұрған да-
уысты дыбысы үндеседі, кейде ол дауысты дыбысты
жұтып қояды. Мысалы, «
Бисми лл әәһи р-р ахмаани р- р ахиим », «
иһдина с-с ирата л-м устақим » және т.б.
Араб тіліне тән дыбыстар бар. Мәселен, «айн»
мен «ғайн» көмей дыбыстарын қазақ тіліне дәл транс-
крипциялау қиын. Әрине, ғылыми тұрғыда бұл екі
әріп «а» әрпінің үстіне үтір не «г» әрпінің астына
нүкте қойып транскрипцияланады. Бірақ қарапайым
адамға жеңіл болу үшін бұл екі әріпті қазақ тіліндегі
«ғ» әрпімен берілді, кейде «айн» әрпі араб тіліндегі
сөйлеу ырқына қарау «а» әрпімен де бейімделді. Мы-
салы,
«раббил- ғ аләмиин» , «ән ғ амта ғ аләйһим ғ айрил- ма
