Фатима. Бұл – бізге таныс әуен.
Сәлима. Әңгіме сен туралы емес, Фатима жайлы.
Қайрат. Е-е, Фатимаға не болыпты, бұл да ішіп алып па?
Сәлима. Фатима облыстық әкімшіліктің аппаратына жұмысқа алынатын болды.
Қайрат(шоршып түседі). Не дейді? Кім жібереді мұны онда?
Фатима. Кім жібередісі несі, өзім барамын.
Қайрат. Жоқ, бармайсың! Ондай жерде істейтін әйелдің қандай болатынын мен жақсы білемін. Менің аузым әбден күйген. Аузы күйген үрлеп ішеді. Маған бастықтардың алдында қылмаңдап жүретін желөкпе әйел емес, жар керек.
Фатима. Не десең, о де, барамын. Тар үйде алқашпен алысқанша, ақ үйде алшаңдап басып жүремін.
Қайрат. Мүмкін (Сәлиманы нұсқап), мынау құсап сондағы тәуір еркектермен ашына боларсың?
