Міне осыдан аңғаратынымыздай, күту циклынан шығу егер де GetMessage функциясы 0-ді оралтқан кезде ғана орынға ие болады. Осындай үлгімен, күту циклы екі бірдей рөл ойнайды. Қандай да бір терезеге арналған белгілі бір үлгіде мәлімет құралып шығады, және де бағдарламадан шығу туралы мәлімет күтіледі.
wParam және IParam – мәлімет анықтайтын (әрбір мәлімет үшін әр түрлі рөл ойнауы мүмкін немесе ешқандай ойнамауы да мүмкін) параметрлері.
Барлық төрт параметрде DWORD типіне ие болады.
Биттік және сегменттік адресация.
Биттік және сегменттік адресация.
Микропроцессорлардың семьялығы Intel өзінің басталуын Intel 8086 микропроцессорынан жүргізеді. Қазіргі уақытта оның жетінші ұрпақ бәрінде де жұмыс істейді. Алайда Intel микропроцессорының базасындағы компьютердің дамуында осынау шығатын баспалдақпен екі сатысы орасан зор рөл ойнайтын. Бұл микропроцессор 80286 (қорғалған режим) және микропроцессор 80386 (беттік адресация).
Микропроцессор 80286 шыққанына дейін микропроцессорлар адресацияның шынайы режимінде пайдаланылды. Программалануға арналған шынайы режимде 16-биттік компонентін екеуінен тұратын сегмент және араласуға логикалық адрес пайдаланылды.
Сегменттік адрес төрт сегменттік регистрдің CS, DS, SS, ES біреуінен сақталуы тиіс. Араласу DI, SI, BX, BP, SP индекстік регистрінің біреуінде сақталды. Есте сақталуға назар аудару кезінде логикалық адрес қайта өзгеріске ұшырады, өйткені оның аяқталуына қарай араласу үшін соған 4 бит жылжыған сегменттік адрес қосылды. Нәтижесінде 20-биттік адрес болып шықты, оның өзі жеңіл қарағанымыздай небәрі 1 Мб есте сақтау айналасын қамтуы тиіс. MS DOS операциялық жүйесі бастапқыда осындай адрестік кеңістік жұмысына есептелген болатын. Алынған 20-биттік адрес линейлік деп аталды да, осы кезде есте сақтау ұясын физикалық адресімен факт жүзінде сәйкес келді. Операциялық жүйе көз қарасынан қарағанда бұл тығырыққа тіреген сияқты көрінді.