Махаббат қызық мол жылдар

–  Карта  білмейсің,  темекі  тартпайсың,  арақ  ішпейсің.  Сонда  сен  не  білесің 

осы? 

–  Төке,  Төке,  ол  сабақ  оқуды  ғана  біледі,  -  деді  Жомартбек.  -  Жүріңіз,  кәне, 

Жігіттер мені жайыма тастап, құлаштай соғып, картаны өздері ойнай берді. 

Осы  кезде  жатақхана  қақпасынан  елбелектеп,  бірі  сақа,  бірі  жастау  екі  жігіт 

кіріп  келе  жатты.  Сақасы  едіреңдеп  алға  шығып,  біздің  қасымызға  тоқтай 

қалды да: 

– Жігіттер, амансыңдар ма? - деді. 

Карта ойнап отырғандар оған оншама мән бере қойған жоқ. «Аманбыз» дей 

салды  да,  отыра  берді.  Едіреңдеген  жігіт  маған  көз  тоқтатты  да,  үстімдегі 

гимнастеркамды көріп: 

– Әй, сен өзің солдат болып па едің, әлде солдат көйлегін киіп отырсың ба? - 

деді нақ бір мені тексеруге келгендей бірден тергей жөнеліп. 

Мен оның бетіне қарадым. Дауысы шіңкілдек, мінезі ожарлау, қаймыжықтай 

жұқа  ерінді,  бітік  көздеу  келген  талдырмаш  сары  жігіт  екен. Жаңа  өсіп  келе 

жатқан,  тікендей  тікірейген  сүйкімсіз  шашы  бар.  Үстіндегісі  су  жаңа  әскери 

киім:  шұға  галифе,  гимнастерка,  офицер  белбеуі,  жып-жылтыр  қара  хром 

етік. Тек фуражкасы ғана жоқ. 

Екіншісінің үстінде де көнетоз солдат киімі бар. 

– Иә, солдатпын, - дедім басымды көтеріп. 

– Солдат болсаң, бері кел, - деді ол маған командирімдей-ақ өкім сөйлеп. 

«Мұның менде не шаруасы бар, ей?» деп ойладым да, орнымнан тұрдым. Ол 

мені үйдің бұрышына таман алып келді де, тағы да тергей бастады. 

317 

жүктеу/скачать 2,12 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: