Макроэкономика (грекше μακρός — ұзын, үлкен, οἶκος — үй және Nόμος — заң) —
экономикалық теорияның экономиканы тұтастай зерделейтін бөлімі. Макроэкономика экономикалық циклдік кезеңдер мен экономикалық өрлеу, жұмыспен қамтылу, инфляция мәселелерін, жалпы экономика ауқымындағы басқа да мәселелерді, сондай-ақ ұлттық экономикалардың қарым-қатынасын зерттейді. Экономистер, әдетте, экономикадағы үдерістердің бәрін — жиынтық өндірісті, бағаның жалпы деңгейін, экономикалық саясаттың мақсаттары мен міндеттерін, сыртқы сауданы, жұмыссыздықты, мемлекеттік сектордың жұмыс істеуін, т.б. зерделеуді “макроэкономикалық теория” деп атайды. Қазіргі заманғы экономикалық теорияны ерекше зерделеу ісі 20 ғасырдың 1-жартысында басталды және ол америкалық экономист Дж.М. Кейнстің (1883 — 1946) есімімен, оның “Жұмыспен қамтудың, пайыздың және ақшаның жалпы теориясы” (1936) деген кітабымен байланысты болды[1]. Нарықтық экономикаға көзқарастың жаңа жүйесі баяндалған бұл еңбек 20 ғасырдағы экономика ғылымының бетбұрысты кезеңімен тұспа-тұс келді және макроталдаудың дамуына қуатты серпін берді. Макроэкономика одан әрі Кейнстік идеяларды тереңдету бағытында да, оларды нарықтық экономика туралы классикалық түсініктер негізінде қайта қарау жолымен де өрбіді. Макроэкономиканың дамуы мен қалыптасуына елеулі үлес қосқан ғалымдар: ағылшын экономистері Р.Харрод (1900 — 1978), Дж.Хикс (1904 — 1989), америкалық экономистер В.Леонтьев (1906 — 1999), М.Фридмен (1912 ж.т.), Р.Лукас (1937 ж.т.), т.б. Макроэкономикалық талдаудың негізгі әдісі — [макроэкономикалық үлгілер].
үздіксіз өзгерісте болып тұратын белгілі бір құбылыстың жағдайын сипаттайтын, заттар мен құбылыстарды салыстыруға мүмкіндік беретін ақшалай-заттай көрсеткіштер жиынтығы;
кәсіпорындар мен мекемелердің қаржы жағдайын, шаруашылықтың кірісі мен шығысын (актив, пассив), т.б. тепе-теңдіктерді сипаттайтын өзара байланысты көрсеткіштердің белгілі бір жүйесі;
ақша мен тауардың кірісі мен шығысын бейнелейтін, бір-бірімен тең екі жақтық сандық қатынас. Мысалы, тауарды шетке шығару мен сырттан алып келу көрсеткіштері тең болып, жеткілікті қоры жасалып отырса ғана оны өндіру мен тұтыну балансының теңдігі сақталады. Баланстар ел экономикасын (бюджеттік баланс, төлем балансы, салааралық баланс), өнеркәсіп пен фирмалардың қаржы жағдайларын (бухгалтерлік баланс, негізгі қорлардың балансы, қаржы балансы) халықтың кірісі мен шығысын (отбасының кірісі мен шығысы, тұтыну бюджеті) талдауға, есептеуге, жоспарлауға пайдаланылады. Статикалық талдау басқа әдістерден қашуы мүмкін қателерді ашуда өте пайдалы болуы мүмкін. Талдау бағдарламалық құралдардың көмегімен жүзеге асырылатындықтан, статикалық талдау қателіктерді табудың өте тиімді әдісі болып табылады. Деректер ағынын талдау статистикалық талдаудың бір түрі, ол бағдарламаларды деректерді қолдануға шоғырландырады және кейбір деректер ағынының ауытқуларын анықтайды. Деректер аномалиясының мысалы - тірі айнымалы есеп. Айнымалыға қандай-да бір мән беріледі, бірақ кейінірек ол кез-келген есептеуде қолданылмайды.
Статикалық кодты талдау құралы сізге кодты қарау процесінде көмектеседі
кодта қайта өңделуге және жеңілдетуге тиісті облыстарды анықтау,
көбірек тексеруді немесе тереңірек тексеруді қажет ететін кодтың аудандарын табу,
Cyclomatic күрделілігі сияқты дизайн мәселелерін анықтау және кодтардың күрделілігін төмендетуге көмектесу,
код өндіріске көшкенге дейін бағдарламалық жасақтама сапасының ықтимал мәселелерін анықтау.
Динамикалық кодты талдау
Динамикалық кодты талдау - бұл қосымшаны оны орындау барысында талдау әдісі. Динамикалық талдау процесін бірнеше кезеңге бөлуге болады: кіріс деректерін дайындау, тестілік бағдарламаны іске қосу және қажетті параметрлерді жинау және шығарылған деректерді талдау.