тол, сондай-ак оның метаболиті аныкталады. Олардың аздаған бөлігі ішек аркылы шығады. Этамбутол туберкулездін әртүрінде, әдетте басқа препараттармен (мысалы, ри- фампицин + этамбутол + изониазид; рифампицин + этамбутол; изониазид + этам- бутол) коса тағайындалады. Жанама әсерлерінен этамбутолға көбіне көрудін бұзылуы тән (соның ішінде түсті ажыратудын бұзылуы, әсіресе жасыл және кызыл түсті айыру кабілеті). Егер көружүйкесінін невриті пайда болса, бұл аскыну ауыр түрде өтеді. Көрудің бұзылуы әдетте этамбутолмен емдеп бастағанда 2-6 айдан кейін дамиды және ол заттың до- засына тәуелді. Препаратты беруді дер кезінде тоқтатса, көру біртіндеп калпына келеді. Осындай жанама әсерлердін даму мүмкіндігіне байланысты, этамбутолмен емдегенде көру кызметін үнемі бакылап отыру керек. Этамбутол аллергиялык реак- шияларды сирек туындатады. Этионамидтің (тионил, трекатор) әсер ету спектріне туберкулез микобактериясы және алапес коздырғышы жатады. Оған туберкулез микобактериясының бейімделуі тез пайда болады, сондыктан оны барлық уакытта басқа препараттармен қоса колданады. Асказан-ішек жолдарынан жаксы сінеді. Этионамид гематоэнцефалдык тоскауылдан айтарлыктай жаксы өтеді. Бауырда тез ыдырайды және негізінен мета- болит түрінде зәрмен шығалы. Препаратты ішке және ректалды енгізеді. Көк тамырға инъекция үшін этиона- мид гидрохлорилі колданылады. Этионамид жанама әсерлерді жиі шакырады. Оның көбінесе тітіркендіргіш әсері айкын. Осылай, ішке кабылдағанда шамамен 50% науқастарда диспепсиялык құбылыстар (кейде ауыр өтетін) байкалалы. Оларды азайту үшін никотина- мид тағайындалады. Аллергиялық реакциялар да байқалады. Кейде гепатит, ортостатикалык коллапс, орталык және шеткі жүйке жүйесі жағынан бұзылыстар,
