Әдебиет
Ежелгı заманнан берı Малайзияда ауызша
фольклор таратылды. Жазу мен басып
шығарудың пайда болуымен әдебиеттер
дамып, тарала бастады. Ең көне және әйгıлı
еңбектердıң бıрı - Малаян шежıресı.
Ортағасырларда ява әдебиетı, әсıресе
соның ıшıнде ява қуыршақ театрының
әсерı байқалады. XX ғасырда Оңтүстıк-
Шығыс Азия оқулықтарында ұлттық-саяси
терминдерıмен байланысты ортақ «М.Ә.»
деп қысқаша берıледı. Бұл термин қазıргı
Малайзия территориясында «малай
тıлıндегı әдебиет» деп бекıтıлıп,
«малайзиялық» деген атаумен берıлдı.
Көне дәуıр ескреткıштерı VII ғасырдан
басталды. Ежелгı малай тıлıнде жазылған
ескерткıштер ежелгı үндı жазуының үлгıсı
бойынша 682 жылы жазылған. Малай тıлı
санскрит тıлıмен қатар индуизмдı
ұстанған империясының әдеби тıлı болды.
Бәрақ бүгıнгı күнге дейıн жеткен ежелгı
дәуıр әдебиетıнıң шығармалары араб
графикасымен (ислам дıнıн қабылдағаннан
кейıн) жазылған.
Олардың көбıсıнде малай және
халықтарының наным-сенıмı және
аңыздары индуизмнıң идеологиясымен
сәйкестıкте түсıндıрıлген («Шри Рам
туралы повесть», «Санг Бом туралы
повесть») . Малай тıлı – Малайзия
архипелагында ислам дıнıнıң таралуы
мен христиан дıнıнıң насихатталануында
маңызды рөл атқарады. Малай әдебиетıнıң
көне жанрына дуалау (мантра), жүмбақтар
(тека-теки), рифмалық әзıлдер, мақал-
мәтелдер (бидам, прибахаса)
жатады.Әсıресе, лирикалық және
дидактикалық пантундар (ортағасырлық
Малайзияның дәстүрлı фольклорлық
жанры) көп қолданылған.