Марат Қабанбаев (1948 – 2000)
жүктеу/скачать 51,12 Kb.
|
Бауыр
|
Марат Қабанбаев (1948 – 2000) Марат Қабанбаев 1948 жылы 22 наурызда Зайсан ауданындағы Қараүңгір ауылында туған. Орта мектепті бітіргеннен кейін құрылыста бір жылдай жұмыс істеп, содан соң аудандық газетке жұмысқа орналасқан. С.М.Киров атындағы Қазақ мемлекеттік университетінің журналистика факультетін бітіргеннен кейін «Лениншіл жас» газетінде, «Жалын» баспасында, Қазақ ССР баспа, полиграфия және кітап саудасы істері жөніндегі мемлекеттік комитетте қызмет істеді. «Пысық болдым, мінеки» повесі үшін халықаралық Христиан Андерсен атындағы сыйлықты иемденіп, Құрмет дипломымен марапатталған. Авторы: Марат Қабанбаев Тақырыбы: бауыр Идеясы: соғыс зардабынан жапа шеккен ата – ана, бір – бірінен айырылған бауырлар тағдырын жеткізе отырып, бауырмалдылыққа үндеу. Жанр: әңгіме Кейіпкерлері: Манап Сымбатович – 24-те. болашақ философ. Төрекелді тұқымы. «Баяғыда бүйірі түскен қара чемоданын арқалап, астанаға оқу іздеп аттанғанда ешкім шығарып салмаған, оқуына түсіп, қуанышы қойнына сыймай қайтқанда жан адам қарсы алмаған. Манаптың мінезі де әкесі Сымбатқа тартқан еді. Қандай да бір қабырғаны қайыстырар қайғыны үнсіз көтеріп алатын. Сөзге, әзіл-қалжыңға да солай еді. Сырт көзге томаға-тұйық. Тек іштей күйзелетін.» Шофер жігіт – Тізесі иегіне тиердей екі бүктеліп отырған сарғыл шашты көк көз жігіт, тұнжыраған біреу. Алла Пугачева – әнші, «...шофер транзистордың құлағын бұрағанда, жазықты біреуге ұрса жөнеледі.» Виктория Ивановна – директор. Жасамыс, ақ сары әйел. Директор болғанына 15 жыл. Одан бұрын оқу ісін басқарған. Эльжбета Сергеевна Войницкая – аға тәрбиеші. 30-дың жуан ортасындағы әдемі келіншек. Қырым артық еті жоқ денесі ауада қалқып тұр. Айдалып келген орыс, поляк революционерлерінің өз ұрпағы. Лидочка – қызметкер жас қыз. Қали Төрекелдиев, Турекелдиев – Манаптың інісі. 15 жаста. Төрекелді тұқымы. 8 сынып оқиды. Спортсмен. Тығыз қара шашы ұсақ-ұсақ, бұйра, қол-аяғы таралып қалған, кең иықты болмаса да ешкімнен қарызға жаурын сұрай қоймайтын кішірек кезді ақ сұр бозбала. Сымбат әкесінен айнымайды. «Жайшылықта қой аузынан шөп алмайтын жуас, момын, ал жиын-тойда шетінен түйе палуан атанған, додаға түссе, көкпардан-көкпарды қақшып қоймайтын Төрекелдиевтер тұқымы... Кешегі қанды соғыста Сымбаттан өзгесі баудай түсіп, Манап пен мына қара құлақ Қали баладан басқа тігерге тұяқ қалмаған Төрекелдиевтер үйірінің кенже құлыншағы...». Дөңес мұрын, кесек пішінді бет. Сымбат – Қали мен Манаптың әкелері. Соғыстан контузия болған, солай қаза болған. Сымбаттың әйелі – 40 жас шамасында қылтамақтан қатқан. Колы Жеребцов Патрикеевана – түлкі. Сидоров Александр Павлович – ордені бар палковник. Соғыста қаза тапқан әкесі де истребитель – ұшқыш болған. Балалар үйінен түлеген ұшқыш. Эльдар Ғиззатуллин – Қалимен қатар жатқан бала. Қалимен бірге оқиды, бойы тәштек. Шофердің әкесі – Шофердің анасы – Света Коновалова – жүктеу/скачать 51,12 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|