Методические указания Форма ф со пгу


Эксперименттік құрылғының сипаттамасы және өлшеулер әдісі



бет10/20
Дата18.12.2021
өлшемі0,94 Mb.
#103150
түріМетодические указания
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   20
Эксперименттік құрылғының сипаттамасы және өлшеулер әдісі

Жұмыста қолданылатын аспап бөлгіштері бар сызғыштан (1), осы сызғыштың соңында дифракциялық тор (2) бекітілген, осы сызғыштың бойымен саңылауы және миллиметрлік шкаласы бар экран (3) еркін қозғала алады. (Сурет 61.2).


Сурет 61.2
Егер саңылауға (4) жарық көзінен жарық шоғын түсіретін болсақ, оған дифракциялық тор (2) арқылы қарап, осы саңылаудың екі жағынан қозғалмалы экранның (3) шкаласында дифракциялық бейнені көруге болады – минимумдармен бөлінген бірнеше ретті максимумдар. Егер жарық ақ болса, онда максимумдар ақ жарық спектрі түрінде байқалады. Бұл құбылыс келесі жағдаймен түсіндіріледі: көз торында көз бұршағының фокальдық жазықтығында тордан ауытқыған сәулелердің параллель шоқтары жинақталады. Егер ( ) ауытқу бұрышы d sin шартын қанағаттандыратын болса, онда Ф нүктесінде (Сурет 61.1) толқын ұзындығына сәйкес келетін саңылаудың бейнесі алынады. Бақылаушы осы бейнені шкалада көзге түскен сәулелердің жалғасында көретін болады.

d sin m формуласынан,

(61.2)

шығады.




Сурет 61.3

Реті аз болатын спектрлер үшін сәулелердің ауытқу бұрышы аз болады, өйткені 2 1 (сурет 61.3), мұнда

1 – (1) сызғыш бойымен есептеліп алынған дифракциялық тордан саңылауы бар экранға дейінгі қашықтық;

2 – қозғалмалы экранның (3) шкаласы бойымен есептеліп алынған саңылаудан таңдап алынған спектрге дейінгі қашықтық (Сурет 61.3).
Онда sin tg = , осыдан
немесе мұнда .

N – берілген дифракциялық тор үшін бірлік ұзындыққа келетін саңылаулар саны.


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   20




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет