Морфогенетикалық механизмдері – декомпозиция ыдырау, инфильтрация.
Патоморфологиясы: макро – өзгеріссіз. Фибриноид ошақтарындағы дәнекер тіннің микро - талшықтары біртекті болады, олардың құрылымы сақталмайды. CHIC реакциясы +, эозинофилия, метахромазия жоқ.
Локализациясы:артериялық гипертензияда ұсақ артериялардың қабырғалары, ревматизмде эндокардтың дәнекер тіндері, созылмалы асқазан жарасының түбі, созылмалы аппендицит.
Нәтижелер: әрқашан қолайсыз – гиалинозға, фибриноидты некрозға, склерозға (дәнекер тінмен ауыстыру) көшу.
4. Гиалиноздың себептерін, жіктелуін және патологиялық анатомиясын білу Гиалиноз Анықтама - бұл дәнекер тінінде ерекше зат пайда болатын дистрофия - гиалин. Бұл зат гиалинді шеміршекке ұқсайтын тығыз, мөлдір, біртекті массалардың көрінісіне ие.
Классификация Таралуы бойынша: жүйелі және жергілікті.
Локализациясы бойынша: тамырлардың гиалинозы және дәнекер тінінің гиалинозы.
Тамырлардың гиалинозы ұсақ артериялар мен артериолаларда дамиды.
Этиологиясы: жоғары қан қысымы бар аурулар (гипертония).
Морфогенетикалық механизмдері – тамырлық гиалиноз қантамыр қабырғасы плазма ақуыздарымен инфильтрацияланған кезде плазморрагия (плазманың қаннан тіндерге бөлінуі) нәтижесінде пайда болады. Ыдыс қабырғасында белоктар тығыздалып, біртекті массаға – гиалинге айналады.
Локализациясы: бүйрек, ми, ұйқы безі, көз торының артериолалары.
Патоморфологиясы: Микро - тамырлардың саңылауы күрт тарылған, қабырғасы қалыңдаған, тамырлар шыны тәрізді түтіктерге ұқсайды. Гиалин эозинмен боялған, PAS-реакция +, біркелкі түрі бар. Тамырлардың макро-гиалинозы мүшелердің паренхимасының атрофиясына (көлемінің кішіреюіне) және склерозға (дәнекер тіннің пролиферациясы) әкеледі. Мысалы, бүйректе бұл мыжылған бүйрек деп аталады (бүйрек редукцияланған, тығыздалған, сұр түсті, органның беті түйіршіктелген).
Нәтижелер: қайтымсыз процесс паренхиманың атрофиясымен және склерозбен аяқталады.