18.5 Реанимация
Тыныс алудың тоқтатылуы кезінде. Жасанды тыныс – ауру адамды өздік тынысы толығымен қанды оттегімен қамтамасыз етпеу кезінде бүкіл күйлер емдеуінің жалғыз әдісі. Зардап шеккен адамға жасанды тыныс өткізу үшін арқаға жатқызада. Тыныс алу жолдарын босату үшін басты бір жаққа бұрып және саусақпен алып тастау керек. Тыныс жолдарын толығымен ашу үшін төмегі жағын алдына қарай жылжыту керек.
Реанимация жүргізетін терең дем алып ауратын адамның ауызына өз ауызын жауып оның өкпесіне ауа жібереді. Дем шығару кеуде талшығының эластикті күш арқылы жүзеге асады. Үрлеу тез және шұғыл өтеді, дем тарту дем шығарудан 2 есе аз болу керек.
Мұрынға ауыздан тыныс беру әдісін қолдану кезінде мұрын арқылы өтеді.
Қан айналымы тоқталауы кезінде. Ми қанының кетуін қалпына келтіру үшін 3-4 мин ғана беріледі, сондықтан реанимацияны - жүрек массажы және жасанды тыныс тез арада жасау керек.
Жүректің сыртқы массажин өткізу үшін қатты жерге жатқызу керек. Реаниматор зардап шеккен адамның жанына тұрып бір-біріне қойылған алақандарымен төсіне басып оның бел омыртқасына 4-5 см дейін жеткізу керек. Басу жиілігі – минутына 50-70 рет. Қол төстің үшінші төмендеуінде жату керек.
5 минуттан кейін реанимацияны өткізудің қажеті жоқ. [1, с. 278-346; 3, с.313-365]
[7] оқу құралында көмек көрсету мысалдары және эвакуация әдістері туралы түсініктемелер берілген.
Өздік жұмыс жасау үшін «Алгоритм оказания первой медицинской помощи (ПМП) при неотложных состояниях» (Шұғыл жағдайы кезінде алғашқы көмек көрсету алгоритмі(АМК)) оқуға ұсынылады. [7, с. 388-397].
Мазмұны
Достарыңызбен бөлісу: |
