92. Бәлләй! Ойынға қатынасушылар екі топқа бөлінеді. Ойын үшін ұзындығы бір метрдей жалпақтығы 10 см жететіндей таяқ пен жұдырықтай доп керек. Ойын алаңы шетіне көлденең сызық сызылады. Қай топтың ойынды бастайтынын анықтау үшін жеребе тасталады. Жеребе шыққан топтың ойыншысы таяққа, оның қарсыласы допқа ие болады. Екі ойыншы көлденең сызық бойында біріне-бірі қарама-қарсы аралықтары сілтеген таяқ жетпейтіндей жерде тұрады. Таяқ ұстаған ойыншы допты ойын алаңына қарай бағыттауы керек. Екі топтың ойыншылары алаңға шашырай орналасады.
Таяқ ұстаған ойыншыға доп беруші ойыншы қолындағы допты әуелете беріп тұрады. Таяқ ұстаған ойыншы өзіне берілген допты жерге түсірмей, алаңға қарай жоғарылата соғады. Алаңдағы ойыншылар допты жерге түсірмей қағып алуға тырысады. Ешкім ұстай алмай, доп жерге түссе, допты беріп тұрған топтың бір ойыншысы допты қолына алып, сөреге дейін: «Бәлләй, бәлләй, бәлләй! Бәлләй, бәлләй, бәлләй!» – деп, дем алмай, жүгіріп баруға тиіс. Сөреге жетпей тыныс алып қойса, қарсы топқа ұпай жазылады.
Ал әуелеп келе жатқан допты, допты беріп тұрған топтың ойыншысы ұстап алса да, ұпай жазылады. Сол сияқты «Бәллі, бәллі, бәлләй!» – деп жүгірген бала тыныс алмай сөреге жетсе, допты соғу кезегі сол топқа өтеді. Таяқ ұстаған ойыншы допты соға алмай қалса да, кезек басқа топқа ауысады. Допты тастап беріп тұрған топтың ойыншысы әуелей ұшқан допты қағып алса да, таяқ соғу кезегіне ие болады. Осылайша қай топ көп ұпай жинаса, сол жеңіске жетеді.
