Д. Джонсон моделінде(мінез-құлық моделі)басқа авторлардың модельдерінен ерекшеленеді (В. Хендерсон және Н.Рупер) бұл модель адам туралы медициналық идеялардан түбегейлі ауытқуды,яғни адамдардың қажеттіліктеріне емес, мінез-құлқына назар аударуды ұсынады.Науқас осы модельге сәйкес «әрқайсысы теңдестіруге және тепе-теңдікке ұмтылатын өзара байланысты жүйелер мінезі бар адам» болып табылады. Адамның бұрынғы тәжірибеге негізделген белгілі бір мақсаттарға қол жеткізуге деген ниетіне негізделген оның мінез-құлқын өзгертетін 7 кіші жүйе бар. Шығу нәтижесі мінез-құлықты қабылдауына және оның өзгеру мүмкіндігін бағалауына байланысты. Адам таңдаған мінез-құлық белгілі бір типке бейімдеу арқылы анықталады. Пациенттің мінез-құлқының екі негізгі түрі бар: адамның айналасындағы іс-әрекеттер мен объектілердің қалыптасқан және бұрынғы дағдылармен жасалған қатынасы.
Мейірбикелік көмек көрсетудің К.Рой (1976) адаптационды моделі сонымен бірге физиология мен әлеуметтанудағы жетістіктерді пайдаланады. К. Рой пайымдауынша, физиологиялық және психологиялық жүйелер үшін салыстырмалы тепе-теңдік бар, ол адам жетістікке жетуге ұмтылады және тәжірибе алмасады.Автор стимуляцияның бейімделу деңгейіне әсер ететін факторларды атады, олар 3 түрге бөлінеді: адамның ортасында - үйлесімді; ситуациялық - үйлестірушілік әсерде көмек беру кезінде туындайтын; қалдық - өткен тәжірибе, наным, қарым-қатынас нәтижесінде.
Д.Орем моделінің (өзін-өзі қамқорлықтың болмауы) Д.Джонсон және К.Ройдың модельдерінен айырмашылығы – бұл модель мейірбике күтімі моделінде адамды тұтастай қарастырады. Модель Д. Орем –өздігінен күтім жасай алмау жағдайын қарастырады.Мүгедек, психологиялық аурумен ауыратын, гериатриялық науқастарға көмек көрсету. Міндеттері - денсаулықты оңтайлы деңгейге қол жеткізу және ұстап тұру үшін пациенттің өзін-өзі қамтамасыз ету үшін жағдай жасау.
Модель М. Аллен - «Денсаулықты сақтау арқылы дамыту» пациентті жеке тұлға ретінде қарастырады. Пациенттің мәселелерінің көзі - оның өміріне теріс әсер ететін өміріндегі өзгерістер.Науқастың міндеті - тәуекел факторларын анықтау және науқастың денсаулығының жақсаруына қол жеткізу.
Қорытынды Қазіргі заманда мейірбикелік үрдіс мейірбикелік білім берудегі өзегі болып табылады және Қазақстандағы мейірбикелік күтімінің теориялық ғылыми базасын құрайды.Мейірбикелік күтім моделі мейірбикелік практиканың элементтерін құрайтын жүйелі, логикалық, ғылыми негізделген тұжырымдамалардың жиынтығы болып табылады.
ДДҰ денсаулық сақтау ұйымдары үшін B. Henderson мейірбике ісі үлгісін қолдануды ұсынады, ол басқа үлгілерді пайдалануға кедергі келтірмейді. Мейірбике ісі моделінің мағынасы әртүрлі: мейірбикелерді оқыту, зерттеу жүргізу, практикалық іс-шараларды жүргізу, күтім жасау процесін қамтамасыз ету үшін, мейірбикеге қамқорлыққа баса назар аударуға көмектеседі, науқастың өмір сапасын жақсартатын араласуды жоспарлайды және оның араласуын бағалауға мүмкіндік береді.