байланыстырады, мысалы, еңбек кұралдарыньвд алмасуы (Дж.Ленский), байланыс күралы (Маклюэн) немесе энергия көздері, яғни коғамның дамуы мускулдык энергияның жүйелі түрде алмасуымен (бу, электр, атом) байланыстырылады. Батыстык авторлар элеуметтік дамудағы техниканың аныктаушы рөліне негізделе отырып, адамзат тарихын үш кезеңге бөледі: “индустриалдыкка дейінгі қоғам”, “индустриалдык қоғам” жэне “кейінгі индустриалдык коғам”. Индустриалдыкка дейінгі 199
коғамдағы басты сала ауыл шаруашылығы, сондықтан да оны аграрлы, дәстүрлі коғам деп атайды жэне шіркеу мен әскер бұл коғамның басты институттары болып табылады. Индустриалдык коғам ен алдымен корпорациялар мен фирмалардың жетекшілігіндегі өнеркэсіпке негізделеді. Кейінгі индустриалдық коғам тарихтьщ жаңа перзенті болып табылады жэне біркатар факторлармен аныкталады: тауар өндіруші экономикадан қызмет етуші экономикаға көшу, коғамның элеуметтік кұрылымындағы өзгерістер, коғамдағы саясатты анықтауда теориялық білімнің басымдылығы, жаңа интеллектуалды технологияның калыптасуы, технологиялык өзгерістерді жоспарлау және бакылау. Индустриалды коғам теориясын 50-жылдардың соңы мен 60-жылдардың басында негізін калағандар катарына Дарендорф, Арон, Белл, А.Турендермен катар У.Ростоу жатады. Әлемтану мен элеуметтік философия тарихында ол технологиялык детерменизмге негізделген “экономикалык өсім кезеңдері” концепциясының авторы ретінде белгілі. Технология дамуының деңгейлерінен шығара отырып У.Ростоу адамзат қоғамының даму тарихын бес кезеңге бөледі. Бірінші кезенді ол “дәстүрлі котам” деп атады жэне билік басында жер иеленушілер тұратын, гылым мен техника тұрпайы, “ньютонға
