Балалар өзін-өзі реттеуді қалай үйренеді? Зерттеу балалардың көпшілігі 3 жастан 7 жасқа дейін мінез-құлық өзін-өзі реттеу дағдыларында жылдам жетістіктерді көрсететіні туралы тұжырымдарға назар аударады, тіпті мектепке дейінгі жаста.
Балалардың бұл дағдыларды қалай алатынын білу ата-аналарға оларды үйде үйретуге және нығайтуға көмектеседі.
Капанна-Ходж: «Балалар сынақ және қателесу процесі арқылы өздерінің эмоциялары мен мінез-құлқын реттеуді үйренеді», – дейді.
«Олардың проблеманы шешуге қалай қарайтыны және өз қателерінен үйренетіні және басқалардан алатын реакциялары олардың өзін-өзі реттеуді қалай үйренуіне көп байланысты», – деп қосады ол.
Марта Бронсон (2000) мектеп жасына дейінгі балалардың когнитивті дамуын зерттеген. Марта Бронсон өзін өзі реттеудің төрт факторын атап көрсетті.
· когнитивті өзін-өзі реттеу, метатаным
Өз мүмкіндігін біледі. Мысалы: Постер салуда мен сызамын, мен бояймын мен қорғаймын деп жұмысты өзара бөліп алуы оқушылардың өз мүмкіндігін білгенінің дәлелі.Бұрын естіген сөзді өз мақсатында пайдаланады. Мысалы: Алижаннан естіген кемпірқосақ шығу үшін аздаған жаңбыр тамшылары және күн болуы керек деген тұжырымды оқушылар өз сөздерінде қолданды.
· эмоциялық өзін-өзі реттеу: «эмоциялық зият»
Жаңа тапсырманы сеніммен орындайды. Мысалы: Тәжірибе кезеңіндегі оқытудың топтық әдісімен ұйымдастырылған әрбір тапсырманы оқушылар асыға күтіп отырды. Демек тапсырманы орындай алатынына сенімдері мол.
Алға басуды бақылайды жəне тиісті тəсілмен көмек іздейді. Мысалы: Өз пікірлері басқа топпен салыстырғанда төмендеу болып қала ма деген абыржу байқалды, қате деген пікірлерді жолай жөндеп отырды.
· әлеуметтік өзін өзі реттеу: «ақыл-ой теориясы»
Тапсырманы қашан əрі қалай шешуді келіседі. Мысалы: Құрдастарымен əлеуметтік мəселені шеше алды. Бірге жəне кезектесіп жұмыс істеді. Құрдастарымен бірлескен жұмысқа қатысты. Топ мүшелерінің сезімін түсінді, көмектесті жəне қолдау білдірді.
*ынталандырушылық өзін-өзі реттеу: игеру бағдары. Тапсырманы шешкенді ұнатады. Мысалы: Оқушылар сабақта бір бірін бағалауда, кері байланыста өте белсенді болды. Әрбір тапсырманы асыға күтіп отырды. Ендеше осылай жұмыс істеу оларға ұнады.
Капанна-Ходждың өзін-өзі реттеу дағдыларын үйретудің сүйікті тәсілдерінің бірі - физикалық қиындықтар мен көңілділіктің араласуын тудыратын кедергі курсын құру. Кедергілік жолмен балалар күйзеліске төзуге, алдын-ала ойлануға және барлық мәселелерді шешуге үйренеді.
Лас-Вегастағы Невада университетінің клиникалық балалар психологиясының профессоры және психология профессоры Кристофер Керни балалар өзін-өзі басқаруды әрине үйренеді дейді.Олар ересек болған сайын және әртүрлі жағдайларды шешуде, сондай-ақ басқалардан өзін-өзі қалай ұстау және әртүрлі жағдайларда өзін-өзі көрсету туралы пікірлер алған кезде көп тәжірибе жинайды.
Керни өзін-өзі реттеуге үйрету үшін кері байланыс, рөлдік ойындар, релаксация жаттығулары және күтпеген және құбылмалы жағдайлардағы кең тәжірибе сияқты әдістер балаларға эмоциялар мен мінез-құлықты реттеуге қажетті дағдыларды үйретуге көмектеседі дейді.
Өзін-өзі реттеу дағдыларын үйретуде ата-аналардың рөлі зор. Сондықтан Капанна-Ходж ата-аналарға балаларға қоршаған ортаны зерттеуге және проблемаларды өз бетімен шешуге мүмкіндік беру өте маңызды деп айтады.
Сонымен қатар, ата-аналар баланың өз мінез-құлқы мен эмоцияларын басқару әрекетіне бағыт беріп, оң пікір білдіруі керек.
Капанна-Ходж мына мысалды қолданады: «Мен бұл сізді қатты ренжіткенін көрдім, бірақ сіз өз кезегіңізді күттіңіз және уақытыңыз қандай тамаша өтті».