2. Тілдердегі кездейсоқ сәйкестіктер мен ерекшелік тер емес, тілдік үрдіс (тенденция) салғастырылуы дұрыс. Сонда
ғана тілдер табиғатындағы, тілдің жүйелік құрылымындағы
басым белгі, типологиялық басымдықтар анықталады. Тілдің
жеке-дара фактілерін салғастыру тіл білімі үшін ештеңе
бермейді, тек жүйелілік қана тілдің төл ерекшелігін, тілдің
табиғатын айқын көрсетуге мүмкіндік жасайды.
3. Құрылымы әртүрлі тілдер алдын-ала таңдап алынған типологиялық параметрлер арқылы
салғастырылуы қажет. Тілдерді салғастыруда кездейсоқ салғастыру болмау
үшін ол параметрлер таңдап алынуы қажет. Соның негізінде әр
тіл бөлек-бөлек зерттеледі немесе өзіне дейінгі типологиялық
–
64
–
Салғастырмалы тіл білімі зерттеулер негізінде тұжырымдар жасалады. Бұл белгілер
кеңістігіндегі көпөлшемді тілдік жүйені терең талдауға
мүмкіндік береді.