А. Құнанбаев «Есіңде бар ма жас күнің»
.
Ақын есік пен төрдей
ғұмырдың қас қағымда өте шығатын мейірімсіз ақиқатын тілге тиек ете
отырып, табиғаттың осынау бір құбылысына философиялық түйін жасайды.
Тіршілік атаулының үш мезгілі - көктемі, жазы, күзі - адам баласына жастық,
есею, тоқтау болып оралатыны.Әр мезгілдің өзіне лайық сыйы бар екені өлең
арқауын құраған.
(1
сағат)
А. Құнанбаев «Қор болды жаным»
.
Өлең мазмұнындағы ішкі
динамикасы, ой терендігі, сөзім мөлдірлігі. Оқырман лирикалық қаһарманның
жүрегін жаралап, жігерін жасытқан ыстық сағынышқа шүбәсіз иланады. Оның
Достарыңызбен бөлісу: |