ұғымын алғаш рет қолданған Прменид болды, оның түсінігінше «Дүниеде бар нәрсе бар,
жоқ нәрсе жоқ». бұл ой өмірлік тәжірбиеге сай клмейді. Бұл дүниеде қозғалмайтын
өзермейтін еш нәрсе жоқ. яғни, Парменид бұл дүние нағыз болмыс емес, оған ой елегі
әлі де жаратылып біткен жоқ, ол жаратылу үстінде. Оны әрі қарай жарататын негізгі күш -
Болмыстың түрлері
туралы проблема философия үшін де өте маңызды. Себебі
философияның негізгі мәселесін – ақыл-ойдың болмысқа қатынасы туралы мәселені –
түбегейлі шешу үшін болмыстың негізгі түрлерін саралап білу керек.
Осы тұрғыдан алғанда болмыстың бір-бірінен айырмашылығы бар, бірақ өзара
қабысқан, тығыз байланыста тұрған мынадай негізгі түрлерін ажыратуға болады:
1) заттар (денелер) және процестер болмысы, ол өз кезегінде табиғи заттар мен
процестер және адамдар жасаған заттар мен процестер болмысына бөлінеді, өзімен-өзі
объективті өмір сүреді;
2) адам болмысы: заттар дүниесіндегі адам болмысына және адамның өзіндік
болмысына жіктеледі;
3) рухани (идеялық) болмыс – адам жан дүниесі мен санасы;
4) әлеуметтік болмыс, бұл да өз алдына қоғамдағы және тарихи процестерге
жіктеледі.
2.Материя –
бұл обьективті реалдылықты білдіретін, адам санасынан тәуелсіз
тіршілік ететін универсалды категория. Материя түйсіктер арқылы сезілетін обьективтілік.
Достарыңызбен бөлісу: 
