"Әрдайым Аллаһқа, елшісіне ықыласты болған нашарларға, ауруларға және (соғысқа баруға) қаражат таба алмағандарға кінә жоқ. Өйткені олар (бармағанымен мемелекеттерінде) жақсылық жасайды. Аллаһ тым кешіруші, ерекше мейірімді. Олар көлік сұрап саған келгенде: "Сендерді аттандыратын көлік таба алмадым" дегеніңде, осы жолда жұмсайтын қаражат таба алмағандықтарына күйініп, көз жасын төккен бойда қайтқандарға күнә жоқ " - деген жолдар жоғарыда баяндалған
оқиғаны меңзейді.
Тағы да мунафиқтар... Жауынгер сахабалар жанталасып жиһадқа әзірленген тұста мунафиқтар
тағы да үйреншікті машықтарына басып мұсылмандардың арасына іріткі
салды. Басшылары Абдуллаһ ибн Үбәй жас сахабаларды жинап алып:
"Мұхаммедтің алып Византияға күші жетеді дегенге қай ақымақ
сенеді? Жасағы түгелдей тұтқын боп жер сипап қаларына мен кепіл", - деп
кеудемсоқтанады.
Ауа райының қолайсыздығын алға тартқан олар: "Осындай аптапта
дені сау адам жорық ұйымдастырады ма?" - деп өзеуреді.
Аллаһ Тағаладан түскен аян сол жайды былайша сипаттайды:
