12
Жылдық курста ашық аспанмен шашыраңқы радиацияның максимумы
шілдеде, ал минимумы қаңтарда байқалады. Үзіліссіз бұлт жағдайында
шашыраңқы радиацияның жылдық жүрісі де қарапайым. Алайда, шашыраңқы
сəулеленудің сипатталған тəуліктік жəне жылдық ауытқуы қатты бұзылады жəне
құбылмалы бұлттылықпен күрделене түседі. Кез-келген уақыт кезеңінде жер
бетіне түсетін шашыраңқы сəуле мөлшері тіркеуші құралдарды жазумен немесе
жеке уақыттағы бақылаулардың нəтижелері бойынша есептеу арқылы
анықталады. Шашыранды радиацияның тəуліктік мөлшері негізінен күннің
биіктігі мен күннің ұзақтығына байланысты. Сондықтан олар ендіктің
қысқаруымен жəне қыстан жазға дейін өседі. Шашыранды радиацияның келуіне
ауаның мөлдірлігі мен бұлттылығы үлкен əсер етеді.[7]
Көптеген мыңжылдықтар бойы адамдар Күннің толқын сəулесінің
көрінетін бөлігін ғана қабылдады. Кейінірек Күннің көзге көрінетін жарық ғана
емес, сонымен қатар көзге көрінбейтін, сонымен қатар зарядталған бөлшектер де
шығаратыны анықталды. Күн радиациясы Жер атмосферасын өзгертуге жəне
оның бетімен өзара əрекеттесуге қабілетті екендігі анықталды. Осы жұмыста
қорытындылай келе, күн радиациясы Жерге тек күндізгі уақытта, əрине - Күн
көкжиектен жоғары болған кезде қатты əсер ететінін атап өтуге болады. Сондайақ,
күн радиациясы полюстердің жанында, полярлық күндерде, тіпті күн түн
ортасында көкжиектен жоғары болған кезде өте күшті болады. Аспан денесі
алатын сəулелену мөлшері планета мен жұлдыз арасындағы қашықтыққа тəуелді
екендігі көрсетілген - қашықтық екі еселенгенде, жұлдыздан планетаға келетін
сəуле мөлшері төрт есе азаяды (планета мен жұлдыз арасындағы қашықтықтың
квадратына пропорционалды). Сонымен, планета мен жұлдыз арасындағы
қашықтықтағы аз ғана өзгерістер (орбитаның эксцентриситетіне байланысты)
планетаға енетін сəулелену мөлшерінің айтарлықтай өзгеруіне əкеледі.
Достарыңызбен бөлісу: