271
пікірлерін талдап түсіндірген, ана тілін сапалы оқытуға игі әсер ететін өзіндік
ізденістерін баяндап-бағалаған, ғалым мұрасының тың беттерін ашқан,
педагогика іліміне үлес болып қосылатын еңбек.
Автор 2012 жылы жарық көрген «Ұлттық тәрбие тағылымы» атты
кітабында да ғалым еңбектеріндегі ұлттық
тәрбие тарихын тануға жөн
сілтейтін фактілер мен тұжырымдарға ғылыми-танымдық талдау жасайды.
Мысалы, автор «Қ.Жұбановтың «Төңкеріс және қазақ халқының ұлт тілі»
атты еңбегі қазақ қоғамының ұлттық тәрбиеден көздеген: 1) ұрпағына соғыс
өнерін үйрету; 2) елі мен жерін бірігіп қорғау мақсатымен патриоттыққа
тәрбиелеу; 3) адамгершілікке тәрбиелеу; 4) қоғам мүшелерін татулыққа
тәрбиелеу; 5) қонақкәде, алтыбақан т.б. өнер сайыстарына үйрету сияқты
мақсат-міндеттін ашып береді» дейді (134). Демек, Қ.Жұбановтың
педагогикалық
қызметінің, әдіскерлік дарынының тамыры ұлттық тәрбиеде
жатқандығын аңғарамыз.
«Қ.Жұбанов және қазақ тілі пәнін оқыту мәселелері» атты мақаласында
К.Жаманбаева «Құдайберген Жұбановтың жалпы қазақ тіл білімі бойынша
программа мен методика мәселелері бойынша зерттеулерінде келтірілген,
бүгінде ұлт мектептерінің концепциясы мен пән концепциясы үшін маңызы
бар» мынадай бағыттарға тоқталады: біріншіден, ғалым үнемі шын мәніндегі
тіл табиғатын, болмысын танытуға көңіл бөледі;
екіншіден, тіл
категорияларын жаттанды оқытпай, тіл табиғатын, болмысын таныта
оқытуға, категорияның сырын түсіндіруге көңіл бөледі; үшіншіден, білімнің
бірізділігі, принциптілігі туралы тұжырымдайды; төртіншіден, білім жүйесін
оқушылардың жас ерекшелігіне сай ұсына білген (135).
«Қазақ тілінің грамматикасы» атты оқулығында балаларға тілдік
құбылыстарды үйретуде профессор Қ.Жұбановтың өзіне тән ерекше әдісі
байқалады. Ғалымның тілді (морфология мен синтаксисті)
оқытудағы мұндай
ерекшелігі туралы педагогика ғылымдарының кандидаты Мүслима
Құдайбергенқызы
Жұбанова
былай
деп
ой
толғайды:
«Біздің
топшылауымызша, автордың морфологияны оқытпастан бұрын баланы
сөйлем жүйесінен хабардар етуі оның тағы да сол мағынаны түсінуіне
қажетті білім беруге тиісті дайындық сатысынан өткізіп формализмнен
сақтандыру мақсатынан туған тәрізді. Өйткені морфологиялық тұлғалар мен
қатынастарды өз алдына бөлек түсіндіруге келмейді, олар негізінен сөйлем
ішінде танылады ғой. Сондықтан автор бұл жерде де жасанды схемаға
салмай, тілдің табиғи өз жүйесін сақтап оқытуды көздегені байқалады» (134,
19). Алғашқы ғылыми оқулықтардың бірі саналатын
бұл еңбекте негізінен
тілдің табиғатын таныту көзделсе, екінші жағынан, балаға тілдік
ерекшеліктерді екшеп үйрету міндеті де шынайы қойылған.
Ұстаз-ғалым Қ.Жұбанов лингводидактиканың әдіснамалық негіздерін
психология ілімімен тығыз байланыста қарастырады. Оның «
Сөйлем
дегеніміз бұрын логика сөйлеміне, психология коммуникациясына тура
келетін, сөзбен айтылған лебіз болатын (аяқталған ойды білдіретін
сөздер)
», «
Бір сөздің өзін қандай көңілмен айтуымызға қарай, әртүрлі сөзбен
272
айта аламыз
», – деген ой-тұжырымдары тіл білімінің салалары мен жеке
нысаналарын меңгеру үшін «адамның жанын қарайтын ғылымға» ден қою
керектігіне назар аудартады.
Оқу үрдісін оқушының танымы мен қабілетіне қарай ұйымдастыру
жайына барынша мән беруі де әдіскердің
педагогикалық психологияны
жетік
білгеніне дәлел болады. Мысалы, тілші-педагог: «
Буын жүйесін жақсы
білмей тұрып, ана тілі сабағын басқаруға болмайды.
..», «
Буынды жіктеу,
оның формулаларын беру – бастауыш мектепке ауыр келетін жұмыс.
Буынды жүйелі түрде топтастырып айыру бесінші жылда ғана мүмкін.
Соның үшін әзірге
Достарыңызбен бөлісу: