115
5.2. Фи ло со фия мен ғы лым да ғы
шын дық мә се ле сі, ғы лы ми
шын дық өл шем де рі
Абсолюттікшындық
– бұл суб ъек ті нің са на сын да ғы объект
ту ра лы то лық, нақ ты, жан-жақ ты тү сі нік; ке ңі рек айт қан да, бү кіл
әлем ту ра лы аб со лют ті бі лім. Бұл тұр ғы дан аб со лют тік шын дық
– ғы лы ми та ным же ту ге ұм ты ла тын, алай да еш қа шан қол жет кіз-
бейт ін идеал. Тар ма ғы на сын да, аб со лют тік шын дық – бол мыс-
тың же ке құ бы лыс та ры ту ра лы то лық тай жә не нақ ты бі лім, бұл
ма ғы на да ол қол жет кі зіл ген бі лім нің эле мен ті бо лып та бы ла ды.
«Та за» күй де гі аб со лют тік шын дық та, са лыс тыр ма лы шын-
дық та жоқ. Бір ға на ақи қат бар – ол ма ғы на сы жа ғы нан объек тив-
ті; аб со лют ті жә не са лыс тыр ма лы шын дық тың
диа лек ти ка лық
бір лі гі ре тін де та ны ла ды, бұл де ге ні міз бел гі лі бір са лыс тыр ма лы
ше га ра ға ие аб со лют ті шын дық. Аб со лют ті лік пен қа тыс ты лық –
бұ лар объек тив ті шын дық тың қа жет ті екі қа сиет.
Аб со лют тік жә не са лыс тыр ма лы ақи қат ты тал дау дан ақи қат-
тың нақ ты лы ғы ту ра лы ілім ке ліп шы ға ды.
Достарыңызбен бөлісу: