143
жетті. 1890 жылы Өскемендегі екі кірпіш зауытында ғана өндіріс көлемі
20 мың дана күйдірілген және шикі кірпіш болды, сонымен бірге Зайсанда –
3 былғары, 1 тон зауыты, Павлодарда – 2 май қорытатын, 2 сабын қайнататын,
2 кірпіш, сыра ашытатын зауыттар; Көкпекті, Семей, Павлодарда – 13 май
қорытатын, балауыз, 23 былғары, 5 тон «зауыттары» жұмыс істеді.
XIX ғасырдың 80-жылдарынан Сырдария облысында да өңдеуші өнер-
кәсіп қарқын ала бастады, 1887 жылы «фабрика-зауыт және майдагерлік
кәсіпшіліктердің» өнім шығаруының жиынтық сомасы 1 482 500 сомға жетті;
бұған мақта өндірісі бойынша – 860 000 сомға дейін, жібек өндірісі бойын-
ша – 450 000, темекі өсіру бойынша – 20 000, балық аулау және т.б. бойынша
шығарылған өнім құнын қосу керек, сонда барлығы 1 720 000 сомның өнімі
шығарылды.
Қазақстан тарихы
(көне заманнан бүгінге дейін). – Бес томдық. 3-том,
Алматы, 2002, 507-бет.
1. Мал шикізатын өңдеу орталықтары қайда орналасты?
2. Кәсіпорындар өлкенің экономикалық дамуында қандай рөл атқарды?
Бүгінгі сабағымызда сауда қатынастарына жәрмеңкелердің әкелген өзге-
рістерін талдаймыз.
Достарыңызбен бөлісу: