С. В. Кожанова Жалпы иммунология
жүктеу/скачать 19,87 Mb. Pdf көрінісі
|
Жалпы иммунология оқулық
| ИЛ-10 негізгі қабынуға қарсы цитокин болып келеді.
Әр түрлі індеттерден организмді корғайтын Тхі азаюы коздырғыштардың көбеюіне алып келеді. Кейбір вирустарда (Эпштейн—Барр вирусы сиякты) ИЛ-10 аналогын негіздейтін тектері табылған. Сол себептен иммундык жауаптың белсенділігі төмендейді. Вирустык ИЛ-10 ІҒТ9-ү синтезін төмендетіп, макрофагтардың белсенділігін басады. Баскаша айтқанда, ИЛ-10-ға ұксас Эпштейн—Барр вирусының цитокині бұл вируспен закымдалған жасушаларға қарсы Т-лимфоциттердің жауабын әлсіздендіреді, індеттің нысаналарын көбейтеді. ИЛ-10 МНС II клас молекулаларынын экспрессиясын, митоген- дермен коздырылған Т-жасушаларынын пролиферациясын және баяуланған жоғары сезімталдыктын дамуын тежейді. Сонымен катар, ИЛ-10 тимоциттердін көбеюіне катысатын ИЛ-2 мен ИЛ-7 кофакторы ретінде, ИЛ-4 синергисі ретінде жұмыс аткарады, В-жасушаларының көбеюін күшейтеді, оларды апоптоздан корғайды, І§М мен І§А синтезін жоғарьшатады. Қорытып айтқанда, ИЛ-10 иммундық жауаптың гуморалдық негіздерін дамытады , гельминттерге карсы корғаныс пен организмнің аллергиялык реактивтілігін камтамасыз етеді. ИЛ-10 макрофагтар мен Тхі активтілігін басатын Тх2 кейбір биологиялық эффектілерін 554 IV Бөлім. Иммунды патология және иммунды профилактика қамтамасыз ететін иммундық жауаптың маңызды реттегіші болып табылады. ИНТЕРЛЕЙКИН-11 (адам хромосомаларынын 19-жұбы). Бұл молекулалык салмағы 26 000 Д гликозидтелмеген нәруыз. Ол фибробласттармен, трофобласттармен бір катар стимулдардын (ИЛ-1, форболдык эфирлер, О^Ғ-(3) әсерінен өндіріледі, бірак шеткері кан жасушалары ИЛ-11-ді синтездемейді. Осы тұкымдастыкка жататын цитокиндер сиякты (м.ү., ИЛ-6) ИЛ-11 плейотроптық цитокин болып табылады. Гемопоэздік жүйеге белсінділік көрсете алатындықтан, ИЛ-11 қан түзудің алғашқы бастауыштарының (алғашкы бағаналы жасушалары, эритроидтік бастауыш жасушалары және мегакариоциттердің бастауыш жасу- шалары) көбеюін негіздейді, сүйек кемігінін бағаналы жасушаларын ИЛ-З-тін әсерін кабылдауға дайындайды, миело- және эритропоэзді, мегакариоциттердің дамуын сүйемелдейді, сонымен катар анемияны шакыра алады. ИЛ-11-дің бауырға катысты (жедел фазасының нәруызары синтезінің индукторы), стромалык (аркаулык) жасушалар жүйесіне катысты (адипоциттердін пісіп-жетілуін тежеу) және ішектің эпителий жүйесіне катысты (корғау/регенерация) белсенділігі байкалады. ИЛ-6 сиякты, ИЛ-11 Т- және В-лимфоциттеріне тікелей әсер көрсетпейді. ИЛ-11 нейтрофилдердің жетілуін сүйемелдеп, иммундық жауап пен кабынудың дамуын коздырады, липопротеиндік липазаның белсенділігін төмендетеді. Біркатар эффектілер бойынша ИЛ-11 ИЛ- 6 -ның қызметтерін қайталайды. Мысал үшін, ИЛ-6 сияқты, ИЛ-11 антидене өнді- руші жасушаларының саны көбеюін шакырады және тышкан плаз- мацитомасының ИЛ-6-тәуелді жасушалык тізбегін коздырады, адам мегакриобласттарының тізбектеріне аутокриндік өсу факторы ретінде әсер етеді, бауырда жедел фаза нәруызары өндірілуінін стимуляторы болып табылады. ИЛ-11 мен ИЛ-6-ның рецепторлык компоненттері ортак болғандыктан (§р 130) кызметтері де ұксас. ИНТЕРЛЕЙКИН-12 (тектері: р40 суббірлік үшін — хромосомалар- дың 5-жұбы; р35 — 3-жұбы). 35 000 пен 40 000 Д молекулалык салмағы бар полипептидтік тізбектен кұралған гетеродимер. Бактериялармен, жасушаішілік паразиттермен немесе олардын өнімдері мен коз- дырылған макрофагтар/моноциттермен, дендриттік жасушалармен және бактериялык өнімдермен белсендірілген В-лимфоциттермен өндіріледі. 24-Тарау. Цитокиндердің негізгі топтары, биологиялықәсерлері... 555 жүктеу/скачать 19,87 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|