204
генім ақыры табылды
-
ау деп, Найман
-
Ана ә дегенде қуанғаннан Ақ
інгенді сауырлап, өріске қарай салып ұрып келе жатты да, кенет
қазір мәңгүрт ұлымен көрісетіні есіне түсіп, есі шығып, тұла бойы
қалшылдап, үрей
-
үркек болды да қалды. Тағы бірде қуаныш бойын
қайта билеп, не болғанын білмей, жүрегі түскір алып ұшты»
(Ш.
Айтматов).
Көркем мәтінде кейіпкер сөзі жалаң түрде емес, қарым
-
қатынас
-
тың өту жағдайы, орны, кейіпкердің
дене қалыптары мен қимыл
-
қозғалыстары т.б. да компоненттердің қоса суреттелуі арқылы беріле
-
ді. Кейіпкер эмоциясы берілген кезде көркем шығармада аталған
элементтер де маңызды рөл ойнайды.
Оларды бейнелеу, кейіпкер
эмоциясымен үндестіру арқылы біртұтас сурет жасалады. Шығармадан
үзінді:
«Таяп келіп, Найман
-
Ана өз ұлын танығанда, түйе үстінен
қалай аунап түскенін өзі де білмей қалды. Ақ інгеннен құлап
түскендей болып еді, оны елер шама жоқ!
–
О, ұлым, менің құлыным! Мен сені іздеп шарқ ұрдым! –
Ол
киіздей тұтасқан баялышты кеше
-
меше ұмтылды. –
Мен сенің
анаңмын!
Жүрегі түскір су
-
у
-
у ете қалды. Аяғымен жер тепкілеп, аузы
-
Достарыңызбен бөлісу: