тұрған үлкен еменді корсетті.
– Бұл өте үлкен, оны жұлу ауыр болады ғой.
Әкесі ұлының иығына қолын қойып, былай деді:
– Міне, көрдің бе? Қазір ол кішкене болғандықтан, сен оны оңай жұлып ала
аласың, ал үлкен болып өскен кезде, оған шамаң келмейтін болады. Сенің өтірігің
де осы өскін мен ағаш сияқты. Сен оны кеудеңнен кішкене өскін сияқты кезінде
алып тастауың керек еді, бірақ сен олай етпедің. Енді саған бұл қателігіңмен алысу
қиын болар. Бірақ әлі де кеш емес. Байқа, қателігіңнің ұлғайып кетуіне жол беріп
алма. Кейін одан құтыла алмайсың.
Қасымның екі беті қызарып кетті.
Достарыңызбен бөлісу: 
