– 47 –
лист! Неге меЎзеп отырЈаны белгiлi. БґЈан дейiнгi јисыј-
јыЎыр ой-пiкiрлерiнiЎ б„рi де осыныЎ ајтауы емей не-
мене? Арам мен адалды бiр ыдысја јґйып, сапырЈан јо-
йыртпаЈын неге маЈан †ткiзе алмай жҐр десем...
БґрынЈы хаттардаЈы к†Ўiлге секем алдыратын ји-
тґрјы с†здердiЎ б„рi анталап к†з алдыма келгендей. Ой-
лаЈан сайын, †ткендi пайымдаЈан сайын, ашјан «жаЎа-
лыЈымныЎ» ајијат екенi аныјтала тҐседi. Осынша кҐш-
жiгердi, ајыл-ойды сарп етiп, жҐректi жаралап, жан алы-
сып, жан берiскен арадаЈы айтыстыЎ аяЈы осыЈан келiп
тiрелер деген ой Ґш ґйыјтасам тҐсiме кiрмес едi. Бґл тiптi
мен кҐтпеген ојиЈа болды.
Бейтаныс јґрбымныЎ мына пиЈылы менiЎ жанымды
јорлады. …лдебiр жиiркенiш сезiмiнен жҐрегiм айнып,
лојсыЈым келетiн секiлдi...
БарЈан сайын найсаптанып, озбырланып келе жатјан
бейтаныс јґрбым ајыры менiЎ намысымды оятјан секiлдi.
«Кездесудi јалап тґрса, неге кездеспеске, – деймiн †зiмдi-
†зiм Ґгiттеп. – Мен јорјатын ештеЎе жој. Мајсаты
кҐм„ндi, пиЈылы жат жандар жҐрексiнсiн, жҐрексiнсе».
Мен Бейтанысја жазЈан хатымныЎ соЎына мынандай
с†здердi јостым:
«ЕртеЎ кешкi саЈат 8.30-да подвалдыЎ
шаруашылыј б†лiмшесi жаЈынан кҐтемiн».
Хатты келiсiмдi жерге апарып тыјтым.
ЕртеЎгi кездесер с„ттi асыЈа кҐтетiн секiлдiмiн. «К†руiм
керек», – деймiн „лденеге таЈатсызданып.
К†рмеген жаудан јауiптi жау жој.
15
Достарыңызбен бөлісу: