296
әкеледі. Ол ӛзбетінше бактерицидтік әсер етеді немесе
аммониймен, аминдермен байланысып,
бактерицидтік әсер
ететін хлорамин тҥзеді.
Бактерияларды
жоятын
бҧл
әсерде
фагоциттердің
лизосомаларында
(пероксисомаларында)
болатын
бактерицидтік
заттардың
фагосоманың
ішіне
тҥсуінен
дамиды.
Осылармен қатар нейтрофилдерде басқа да бактерицидтік
заттар болады. Оларға азурофилдік тҥйіршіктерінде болатын
ҧсақ молекулалы дефенсиндерді, арнайы тҥйіршіктердегі
лизоцимді, микробтардың ӛсіп-ӛнуін
тежейтін нәруыздарды
(мәселен, олардың тіршілігіне қажетті темір ионын
байланыстыратын лактоферинді) келтіруге болады.
Макрофагтардың бактерицидтік әсері оттегінің бос
радикалдарымен
және
азоттың
сыңар
тотығының
(нитроксидтің) қатысуымен байқалады. Оларда ӛндірілетін
гамма-интерферон, ӛспелерді
жоятын фактор, интерлейкин-1
т.б. цитокиндердің әсерлерінен NO-синтаза ферментінің
белсенділігі артады. Содан нитроксид (NO) тҥзілуі
кӛбейеді.
Ол
ӛспе
жасушаларының,
бактериялардың,
вирустардың
ӛсіп-ӛнуін
тежейді.
Ӛйткені
нитроксид
нәруыздар мен нуклеин қышқылдары тҥзілуіне қажетті
кӛптеген ферменттердің белсенділігін азайтады. Нитроксид
супероксиданион
радикалмен
байланысып,
пероксинитрит
қҧрады. Ол жасушаларға уытты әсер ететін бос радикалдарға
(OH
•
, NO
‾
) ыдырайды.
Фагоциттердің ішінде
кейбір микробтар тіршілігін
жоғалтпайды.
Мәселен,
туберкулез
таяқшалары
сыртқы
қапшықтарымен және фагоциттің цитоплазмасымен қоршалып,
микробқа қарсы ықпалдардан оқшауланады.
Достарыңызбен бөлісу: 
