344
III Бөлім. Адаптивті иммунитет
ДНК-вакциналарының иммуногендігін антигеннің мөлшерін кө-
теру аркылы жоғарылатуға болады, өйткені адамдарда лабораториялык
жануарларға
карағанда, адаптивті иммунды жауапты шакыру үшін
жоғары дозаларды колдану керек. Құрамына бірнеше антиген де-
терминанттарын және иммунды жауапты шакыратын биологиялык
модификаттар, яғни ИЛ-2, ГМ-КСФ т.б. косу аркылы вакцинаның
эффективтілігін күшейтуге болады. ДНК-вакциналарының түрлері
ретінде келесі генетикалык конструкцияларды
жаткызуға бола-
ды: тізбектілік, кодтаушы антиген (антигендер), бір плазмидада
биологиялык модификатор; екі плазмида,
кұрамына косарлама немесе
жеке енгізілетін гендер кіреді.
Осы тип вакциналарының басты артыкшылығы: оларды өндіруге
жасушалык материал немесе ДНК-ның жеке манипуляциялары керек
емес, ол өте тұракты, сондыктан препараттарды көп мөлшерде шығаруға
мүмкіндік бар. Лабораториялык жағдайда ДНК оңай өзгертулерге
келеді, сондыктан ісік антигендеріне карсы
вакциналарды өндіру өте
көп күшті кажет етпейді. Антиген нәруыздары нативті конформациялы
күйде ағзаның өз жасушаларында өндіріледі, ол кейде иммуногендіктің
жоғарылауына әкеледі.
Достарыңызбен бөлісу: