Арғымақтан туған қазан ат,
Шабуыл салса нанғысыз.
Қазан аттан туған қаз мойын,
Күніне көз көрінім жер шалғысыз.
Айырдан туған жампоз бар,
Нарға жүгін салғысыз.
Аруанадан туған мая бар,
Асылын айуан десең нанғысыз.
Жаманнан туған жақсы бар,
Атасын айтса нанғысыз.
Жақсыдан туған жаман бар,
Күндердің күні болғанда,
Жарамды бір теріге алғысыз.
Тайманның ұлы Исатай
Ағайынның басы еді,
Алтын ердің қасы еді;
Исатайды өлтіріп,
Қырсық та шалған біздің ел!-деп
халық мақалына жаңа мазмұны беріп, жақсылар халық арасынан шығады деген ойды білдіреді. Махамбет бұл өлеңінде бейнелі сөздермен Исатайдың тарихтағы бейнесін жасап кеткен. Мұндай бейнелі образ жасау қазақ әдебиетінде сирек ұшырайтын құбылыс.
Ақынның
Достарыңызбен бөлісу: |
