Сабақтың мақсаты : Оқушылардың адам өміріндегі махаббаттың рөлі туралы түсініктерін тереңдету және құндылық ретінде мәнін ашу

Жанұядағы сүйіспеншілікке қатысты үш ой жазу керек, яғни жанұя бақыты, берекесі, қарым-қатынасы неде екенін жазу тапсырылады. Қандай сөздер арқылы шаңырақтың жарастығы көрінеді. Шаңырағы биік, босағасы берік болады. Осыған байланысты сөздерді жазып шаңырақ құру.

Махабат-сезімі, ол адамның ішкі рухы, тозбас қуаты. Шынайы махаббатқа үлкен ерлік, жүрек керек.

Әркім өз анасымен мақтанады, оны мақтайды, мадақтайды. Мен де ел сияқты анаммен мақтанамын, тұла бойымда жақсы қасиеттер болса, оны сол анамнан маған сіңген деп білімін.

Шырылдап жерге түскеннен-ақ сенің ең бір жақының,ең бір досың,ең бір ұстазың бар.Ол АНА.Сенің кара жерді баспай жатып,есіңді білмей жатып,тырмысып бауырына жабысатының,шырылбай уанбай,жылап іздейтінің АНА.Ол саған бәрінен де қымбат.Анаға деген махаббаттың құндақта жатқан күннен басталатыны да сондықтан.Ананың жолы басқа.Ана деген сөздің өзі ыстық.Ана десе толқымайтын жүрек,тасымайтын қан,сезбейтін сезім болуы мүмкін емеС.

Сенің жасың қаншада болсын-мейлі бес жас болсын, мейлі елу жас болсын, саған әрқашан да ана керек, оның аясы, мейірімі керек. Сенің анаңа деген сүйіспеншілігің неғұрлым зор болса, өмірің де соғұрлым шексіз қуанышқа, шалқар нұрға бөлейді.

Бәрі де, ана бір өзіңнен басталады,

Сен деп жаздым алғаш өлең-дастаңды

Қуандым ба,

Өзің бар деп қуандым.

Жыладым ба,

Өзің жоқ деп жас тамды.

Бәрі де, ана, бір өзіңнен басталады.

Жанарыңнан көрдім алғаш аспанды.

Еркелесем, бір өзіңе еркелеп,

Жасқандым ба,

Тек өзіңене жасқандым.
Сәбидің шырағын жандырған,

Бұлағы мейірін қандырған.

Шуағы жылытқан жүректі,

Жаңғыртып айтамын қайталап,

Бәрінің бастауы-МАХАББАТ!
Махаббат-бергенді, бөліскенді, қуаныш пен бақыт сыйлауды, есепсіз, риясыз араласуды қалайтын патша сезім. Шын махаббат ақ жүректі адамнан шығады. Адал, пәк шексіз, құдіретті махаббат, перзенттік махаббат, киелі мәңгілік махаббат. Шәкірттің шынайы махаббаты.

1. 
   Мұғалім сыйлығы. «Сенің жалғыз ғана анаң барі» (аңыз әңгіме) Ф.Тайтелиев
   

-Сен екі жасқа толғаныңда, анаң саған жүруді үйретті. Ал сен болсаң, анаң шақырғанда қашатын едің.

-Сен үш жасқа толғаныңда, анаң саған ең дәмді тағамдар әзірледі. Ал сен болсаң, табақтарды жерге лақтырдың.

Сен төрт жасқа келгеңде қалам беріп жазуды үйретті. Ал сен болсаң, дуалдарды шимақтадың.

Бес жасқа толғаныңда, анаң саған әдемі киімдер киіндірді, бұның рахметіне сен үйге кір-қожалақ болып оралар едің.

-Алты жасқа толғаныңда, анаң сені мектепке алып барды. Ал сен болсаң, «оқымаймын» деп, «бақырып жылап» сабақтан қаштың.

-Он жасқа толғаныңда, анаң сені құшақтағысы келіп мектептен қашан келер екен деп, сарғая күтіп отырды. Ал сен болсаң дереу бөлмеңе қарай асықтың.

Сен он сегізге толып, ер жеткеніңде анаң балам «есейді» деп көзіне жас алды. Ал сен болсаң мен «машина» мінгім келеді дедің.

-Жасың жиырмаға толғаныңда, анаң «балам біршама уақыт үйде отыршы» деп өтінді, ал сен болсаң бар уақытыңды достарыңа бөлдің.

-Сен жиырма беске келгеніңде, анаң той жасап сені үйлендірді. Ал сен болсаң, «лажы» болса үйде жырақ болайын» деп анаңды тастап, әйеліңмен бірге еншіңді алып кеттің.

-Жасың отызға толып бала-шағалы болғаныңда, анаң «бала тәрбиесінде» көмек бергісі келді. Ал сен болсаң, «менің жеке басымның тірлігіне, жеке өміріме араласпа» дедің.

-Сен отыз беске келгеніңде анаң сені «тамақтануға» үйіне шақырды. Ал сен болсаң, «тығыз шаруаларым көп, уақытым жоқ» дедің.

-Сен қырыққа келгеніңде, анаң саған телефон соғып «балам мен науқаспын, сенің қолғабысыңа мұқтажбын» дегенде, сен «ата-ананың проблемалары балаларын мазалайды» дедің.

-Бір күні «анаң» о дүниеге аттанады. Ананың балаға деген махаббаты өзімен бірге кетеді.

Ананың о дүниеге аттануымен, сен үшін «жәннат» есіктерінің бірі жабылатындығын ұмытпа. Егер де сенің анаң әлі күнге дейін тірі болса, оны жалғыз қалдырма. Қолыңнан келгенше анаңа жақсылық жаса. Ол қандай сөз айтсада, анаңды бақытты қылуға тырыс. Ешуақытта анаңа ашуланушы болма. Оның саған деген махаббаты орналасқан «жүрегін» жаралайтын ауыр сөздер айтушы болма.

Сенің жалғыз ғана «анаң» бар.

1. 
   Мұғалім сыйлығы. «Ана жүрегі»
   

Ұзақ жылдар бойы ерен еңбек еткен бала әйгілі ғалым болды, ал оның көкейінде алып, ұшар арман өмір сүрді. Ол тың, өте жаңа нәрсе жасап, күллі әлемді таңғалдырғысы келді. Күш-жігері мен уақытын аямай ол таңғажайып, ғаламат жаңалықты іздеу жолына түсті.

Сансыз тәжірибелер мен зерттеулерден кейін ол түлтіксіз материяны жасауға жақындады, аяулы арманына жетуге тек бір ғана қадам қалды, ол-жүректегі ұлы махаббаты құрбандыққа шалу.

Шарасыз болған бала өз ата-анасына келіп, сондай жүректі табуға көмектесулерін сұрады. Ана жүрегінен құдіреті асқан не бар? Біраз кідіріп, ойланғаннан соң асыл ана жолдасына келіп: «Біз ұлымыздың жолында қаншама тер төгіп, күш жұмсадық, енді оның әлемді дүрліктірген ғалым болуына бір ғана қадам қалды, менің жүрегімді ұлымызға бер»,-деді.

Бұл әңгіме қысқа ма ұзақ па созылды, әйтеуір әңгіменің соңында анасы ұлының танымалдығын өзінен артық қалаған ұлдың әкесін көндіре алды. Сөйтіп, әкесі ана жүрегін ұлына табыстады. Бозбала ұзақ ойланбады, себебі оның қолы тумасы ойының барлығы жаулап алды. Ол үшін өз мақсатының орындалуы аса маңызды болды. Осылайша, құрбандыққа шалынған ана жүрегі материя жасау үрдісін аяқтады.

Орындалды! Ол тума талант, асқан шебер, әлемді өз жаңалығымен таңғалдырды. Адамдарға әлемді жаулап алу үшін, оны меңгеруде жаңа мүмкіндіктер беретін ғажайып материя сыйлады. Иә, ол танымал болды, оның жаңалығы адамзатты дүр сілкіндірді, және барлығы керемет боп көрінді.

Бірақ адамдардың бойындағы ашкөздік, қызғаншақтық пен өшпенділік жаңалықты басқа арнаға бұрды. Бозбала да берілген еріктен басы айналып, өзінің пайдакүнемдігінің жетегінде кетті. Ол жаңа серіктестерімен бірге әлемдегі бар тірі ағзаны жойып, тек материалдық байлықты қалдыратын қуатты қару жасады. Ол шексіз бақытты болды, өзін-құдіретті әрі мықты болып, сезінді, ал оның жанындағы адамдар оған кішкентай жәндіктердей көрінді. Көптен күткен сәт келді.

Қарудың іске қосылуына бірер секунтар қалғанда ол әлемді жалмайтын жарылыстың ортасында тулап соққан анасының жүрегін анық көрді. Дәл сол сәтте бозбала осы жаратылыспен өз анасының жүрегін де жарып жібергендігін түсінді. Алғашқы рет оның қатыгез, өзімшіл жүрегіне балалық махаббат жылуы енді. Бәлкім, сол мезетте ол жасалған іске өкінген болар, бірақ уақытты кері қайтару мүмкін емес. Секунтарды санап өтуде. Қазір барлық тірі жан ажал алдында дүр сілкінетіндей көрінді. Бірақ ештеңе болмады. Жарылыс болмады. Тек екі жүрек соғуын тоқтатты:ана жүрегі мен бала жүрегі. Әлемдегі өмір үшін тоқтаған ананың жүрегі бір кездері ұлы махаббатпен сыйға тартылған бала жүрегін де тоқтатты.