Жыл
|
Болған оқиғалар
|
|
|
1756 ж
|
Қытай үкеметімен димпломатиялық қатынас орната бастады. Бұл шара Ресейдің Қазақстан аумағындағы отаршылдық әрекеттерін тоқтатуына , Қытай тарапынан жасалатын агрессияға жол бермеуіне мүмкіндік туғызды.Жоңғар мемлекетін жоюдың кезінде басталған қазақ билеушілерімен Қытай үкіметі арасында жер қатынастарына байланысты едәуір шиеленісті дау туды.
|
1755 ж
|
Шекара мәселесін реттеу үшін Қазақстанға Абылай сұлтанға Қытай арнайы елшілік жіберді. Абылай Қытайдың Жоңғарияны басып алғанын мойындағысы келмеді . Жоңғария жерінің бір бөлігі оның байырғы қожайындары қазақтарға қайтарып берілуін заңды деп санады . Қытайлықтар бұл ұсыныстан үзілді-кесілді бас тартты.
|
1756 ж,
көктем
|
Қазақ жасақтары Қытай әскерлеріне қарсы Жоңғарияның ішкі бөлігіне жорық жасады. Бұған жауап ретінде қытай императоры Қазақстанға шабуыл жасауға бұйрық берді.Қазақ жасақтары Қытай әскерлерінің әрекет етуіне мұрша бермей олардың келген ізімен қайта кетулеріне мәжбүр етті.
|
1757 ж
(жазы)
|
Тарбағатай тауының солтүстік сілімдерінде Қытай әскерлерімен Абылайдың қосындары арасында ең соңғы ірі шайқас болып өтті. Жеңіс қазақтар жағында еді. Екі ел арасында келіс сөздер басталды Қытайлар ілі өзенінің аңғары мен Тарбағатай аймағында әскери бекіністер сала бастады . Ондағы мақсат – босап қалған Жоңғар жеріне Қазақтардың қайта оралуына жол бермеу еді.
|
1761 ж
|
Қытай боғдыханы қазақтардың Аягөз өзенінің оңтүстік жағына қарай көшіп-қонуына тыйым салатын туралы жарлық шығарды. Алайда Қазақтар өз беттерімен қоныстануын тоқтатпады.
|
1767 ж
|
Қытай жағы Тарбағатай аймағындағы және Іле өзені бойындағы жайылымдарды қазақтардың пайдалануына рұқсат етуге мәжбүр болды. Оның есесіне Қытайлықтар жайылымды жалға алып Қазақтардың Қытай мемлекетінің қол астына талап етті. 18 ғасырдың аяқ кезінде Орта жүзбен Ұлы жүз қазақтарының бір бөлігі Қытайдың қол астына өтіп , Синьцзяндағы шөбі шүйгін жайылымдарға жайғасты
|
