ІV. «Күлтегін» жырын мәнерлеп оқу

Қаһан-ел билеуші, патша, хан мағынасындағы көне түркі сөзі.

Қатын-көне түркі тілінде әйел,ана, ханша мағынасында қолданылған.

Паң-керім, кербез, тәкаппар.

Қоңы-ауыспалы мағынада, күйі, семізділігі.

Шад-билеушілерге берілетін көне атақ.

Түстік-Солтүстік бағытқа қарама-қарсы жатқан төрт құбыланың бірі күнгей жақ, оңтүстік.

Терістік–Солтүстік жақ.

Оғыз, Құқай, Татабы, Табғаш, Соғды, Аз, Оңтұтық, Ізгіл, Едіз–сол кезеңде болған халық, ел атаулары.

Алдаспан-көне сөз, имек қылыш